گفتگو // انجمن اجتماعی فصل مهر چرا و چگونه متولد شد !

شاید اگر تلاش های جوانی خوش قلب و پر انرژی نبود اکنون بهبهان از وجود انجمنی سرزنده و پویا بی بهره بود. انجمنی که با همت جوانانی کم ادعا اکنون برای خیلی ها شناخته شده است و هر روز خبرهای خوشی از آن شنیده می شود. فعالیت های منظم و با برنامه این انجمن توانسته اقشار مختلفی از مردم بهبهان را به خود جذب کند. و اکنون به پاس همه این تلاش ها و جهت آشنایی بیشتر با فعالیت های انجمن اجتماعی فصل مهر بهبهان به سراغ مدیر جوان این مجموعه رفتیم تا بیشتر با ایشان و اقداماتشان در آینده آشنا شویم:

لطفا خودتون رو با بیوگرافی مختصری معرفی کنید.

با درود و احترام فراوان. فرشاد قناطیر هستم. کارشناس ارشد مهندسی فناوری اطلاعات از دانشگاه شیراز. در زمینه فعالیت های علمی – پزوهشی ۵ مقاله ملی و ۴ مقاله بین المللی در زمینه های صنعتی و مهندسی دارم و یک مقام دومی در جشنواره ملی و فناوری شیخ بهایی اصفهان در سطح استانی و مقام دوم پارک علم و فناوری خوزستان در ارائه طرح علمی – کاربردی. و دارای دو طرح پژوهشی در زمینه پزشکی و علوم و صنایع غذایی و یک طرح اقتصادی – ارزی به دفتر ریاست محترم جمهوری در سال ۹۱  در زمینه اجتماعی هم فعالیت هایی رو دارم که امیدوارم در خلال مصاحبه به اون بپردازیم.

در حال حاضر به لحاظ شغلی در چه موقعیتی قرار دارید؟

در حقیقت من به با توجه به توانایی هام نزدیک به ۶ سال هست که به لحاظ اقتصادی بیکار هستم اما به لحاظ فعالیت انسانی پر کار هستم. در حال حاضر نزدیک به یک ترم هست در دانشگاه خاتم صنعتی خاتم الانبیاء به صورت حق التدریسی با ماهیانه ۸۰ هزار تومان مشغول به تدریس هستم و در موسسه انجمن حقوق شهروندی فصل مهر هم به صورت عام المنفعه سمت مدیر عاملی اون رو بر عهده دارم. در واقع عشق و علاقه هست که من رو زنده نگه داشته.

و اما بریم سراغ اصل مطلب که تاسیس انجمن حقوق شهروندی فصل مهر بهبهان هست. از کجا به فکر تاسیس چنین نهاد مدنی افتادین؟

راستش شهرستان بهبهان به لحاظ موقعیت جغرافیایی و سبقه فرهنگی – شهروندی در موقعیت خاصی قرار داره اما در حال حاضر کمتر نشانی از اون در عمل دیده میشه. فکر تاسیس که به چند دلیل بود. اول اینکه همیشه شاهد بودم که مردم گلایه داشتن که فلان کار انجام نمیشه و معمولا به گردن فلان مسئول افتاده می شد و یا اینکه بارها به مراجعی برای کارهای شخصی یا شهری مراجعه می کردن و جواب خاصی رو نمی گرفتن. یا نخبگان ما ناراضی از وضعیت فعلی بهبهان بودن و در حرف بسیار و در عمل کم کار بودن و خرد جمعی رو پیشه راه قرار نمی دادن. به همین دلایل از سال ۹۰ به فکر تاسیس مکانی افتادم که رابطه مردم با مردم بیشتر بشه تا بتونن خودشون در ابتدا عهده دار مسئولیت بشن و محکی جدی بخورن و بعد با روحیه بهتری به سراغ مسئولین شهری برن و از سویی کمی بار از دوش ارگان های دولتی برداشته بشه. در واقع مکانی اجتماعی برای هم اندیشی بهتر بر اساس رعایت قوانین جاری در کشور. و این سراغاز کار بود.

استقبال از سوی اطرافیان در آغاز کار چطور بود؟

با توجه به اینکه من در انجمن های مختلفی مثل ادبی و شعر و روانشناسی و کتاب بحث در شهرستان بهبهان مرتب حضور داشتم و خواست مردم به خصوص جوانان تحصیل کرده و زنان رو برای حضور در جامعه می دیدم و مشاهده می کردم که این اجتماعات بدون ساختار پایه ای و فاقد بازده مناسب به اعضای خودشون هستن با تعدادی از دوستان و اعضای محترم این انجمن ها صحبت کردم و طرحم رو در میون گذاشتم که قریب به اکثر عزیزان با جمله ” فایده نداره”  کار رو خاتمه دادن و به جز چند نفر معدود که در کنارم موندن بقیه افراد سر باز زدن. با سه تن از دوستان عزیزم جناب آقای سعید زمانی و عبداله خسروانی و سرکار خانم حبیبه آریائی نیا از سال ۹۱ درخواست مجوز کردیم از فرمانداری شهرستان و طی نامه نگاری هایی با مسئولین محترم که از فرماندار گرفته تا نماینده و شهردار و ریاست شورای شهر خواستار همراهی در این حرکت نوین شدیم و همه این عزیزان هم در ابتدا با روی گشاده پذیرا شدن و حمایت خودشون رو اعلام کردن.

در ابتدا و در کتابخانه طباطبایی در تابستان سال ۹۱ دو جلسه با عنوان مطالبات شهروندی و خواستگاه مردم رو گذاشتیم که با استقبال بی نظیری مواجه شدیم و همین عزم ما رو بیشتر کرد و جا داره از سرکار خانم پور شهباز و جناب آقای فتحی نژاد مدیریت محترم این کتابخونه تشکر کنم. سپس با کسب اجازه از آقای کدخدا مدیریت محترم مجتمع آریاگان یه آمار گیری شهری رو انجام دادیم که نتیجه اون در ۴ ساعت منتهی به شب نشان از وحدت اجتماعی و ثبت نام بیش از ۳۰۰ نفر بودیم.

انجمن رو در چه سالی تاسیس کردید و چه مشکلاتی رو در پیش رو داشتید؟

ما در روند تاسیس انجمن به مدت یک سال زیر نظر فرمانداری شهرستان تا کسب مجوز, فعالیت هامون رو انجام دادیم و پس از اون با دید مثبت استاندار محترم جناب آقای مقتدایی نسبت به سازمان های مردم نهاد و حمایت بی دریغ فرماندار محترم شهرستان بهبهان جناب آقای ملک خدایی و نگرش نوین ایشون, در اسفند ماه ۱۳۹۲ روند کاری ما پس از وقفه ای نزدیک به یک سال از سر گرفته شد و در این راه خانم باقریانی هم به عنوان مسئول در امور اجتماعی فرمانداری صادقانه برای تحقق این مهم تلاش کردند. سرانجام در تیرماه ۱۳۹۳ موفق به کسب مجوز شدیم و به طور رسمی کارمون رو از آبان ماه همون سال و راه اندازی دفتر انجمن آغاز کردیم.

مشکلات که بسیار بود. یکی از طرف مردم عادی و عدم آشنایی و آگاهی لازم و دیگری عدم توجه برخی از مسئولین در ابتدای راه شاید به نوعی می شد بی اعتمادی به جوونا رو یا نبود اطلاعات کافی مسئولین در نظر گرفت. به هر حال حرف های بسیاری زده شد اما اراده ما استوار و در خدمت به شهروندان عزیز بهبهانی بود. پس از کسب مجوز هم باوجود تلاش فراوان مکانی رو به ما اختصاص نمی دادن برای شروع فعالیت هامون و برخی از خیرین هم متاسفانه به دلیل عدم آشنایی کافی و تاثیر گذاری این انجمن تا اون لحظه حرکت مناسبی رو انجام ندادن که البته گله ای هم نیست و گناهی ندارن چون که تا الان با چنین نهادهایی مواجه نشدن. همین الان هم با تمام مشکلاتی که داریم باز هم برای سربلندی بهبهان و بهبهانی تلاش می کنیم تا شاید روزی به اهمیت این تلاش ها پی برده بشه.

پس چطور شد که مکان فعلی رو تاسیس کردید؟

باید تشکر کنم از استاد شعر و ادب جناب آقای کاظم کریمیان و جناب آقای احمد رضا بشیری کارگردان و فیلم نامه نویس محترم شهرمون که با رایزنی با جناب آقای نصراله جوکار قنواتی باب آشنایی ما رو با این انسان فرهیخته آغاز کردن و همین امر سببی شد تا ایشون با اعتماد و علاقه فراوان منزل پدریشون رو برای امور اجتماعی وقف کنن و با نهایت فروتنی تا الان در کنار ما به فعالیت بپردازن که صمیمانه از طرف خودم و کادر اجرایی انجمن از ایشون کمال تشکر و قدردانی رو دارم.

درسته که این اولین نهاد مدنی – شهروندی در استان خوزستان و به طبع اون در ایران هست؟ وچه فعالیت هایی رو برای پیشبرد اهدافتون در نظر گرفتید؟

نمی دونم متاسف باشم یا خوشبخت که با کلمه آری پاسخ سوالتون رو بدم. جای تعجب هم نداره چون که مردم اینقدر در زندگی گرفتار هستند که اصلا متوجه فعالیت های اجتماعی نمیشن و نهایتا در مراسمی شرکت می کنن. در میهن عزیز ما بسیاری از نهادهای اجتماعی و مدنی و خیریه و مذهبی و آموزشی هست اما به صورت ترکیبی تا الان نبوده که ما هدفمون رو بر تعامل شهروندی و در تنوع فعالیت ها قرار دادیم. احساس رو جایگزین عقل و منطق نکردیم و توامان داریم کار می کنیم.

اولین هدف ما فرهنگ سازی در قالب کلاس های آموزشی رایگان و در تمامی زمینه ها هستش. دلیل بر رایگان بودن هم این هست که به نظر من مدنیت در آغاز راه نیازمند آسودگی روان و دوری از آشفتگی اقتصادی هست. ما برای آموزش نیازمند یادگیری و سپس هزینه هستیم. هستند مکان هایی که هدف اونها آموزش هست اما تا هزینه رو ندی امکان اون وجود نداره. پس ما گام اول رو برای شهروندان بر اساس انتخاب خودشون گذاشتیم. اهداف دیگه ما پیگیری مطالبات جمعی و شهری هستش. صدور گواهینامه های شهروندی و تشکیل کارگروهها و کمپین های فعال اجتماعی. در زمینه دانشجویی و دانش آموزی هم برای اولین بار در ایران اقدام به صدور گواهینامه کارورزی و کار آموزی کردیم. دعوت از مسئولین و امضای تفاهم نامه های مدنی. نشریه اجتماعی رو با عنوان فصل مهر برای انتشار فعالیت های مردمی قرار دادیم و سعی در خود باوری مردم و همدلی اونها رو داریم. وظایف دیگری هم در اساسنامه ما تعریف شده که در صورت استقبال مردم و مسئولین قابل راه اندازی هست به مانند راه اندازی اتفاقات شهروندی یا دفتر تشکل های مردمی.

بفرمایید چه فعالیت هایی تا مرحله صدور مجوز انجام گرفته ؟

اگر بخوام تیتر وار اشاره کنم می تونم به برگزاری اولین همایش سازمان های مردم نهاد با حضور مسئولین شهری و نماینده محترم مجلس در تاریخ ۲۶ آذر ماه ۹۲ اشاره کنم که نزدیک به ۴۰ سازمان مردم نهاد به ارائه سخنرانی پرداختند که در نوع خود در کشور بی نظیر بود. پرسش و پاسخ مردمی به درخواست اعضای حاضر در جلسه تشکل ها در شب یلدای ۹۲ با حضور جناب آقای شریعتی نماینده محترم مجلس. همکاری در برگزاری جلسه اتاق فکر شورای شهر.  گردهمایی آشنایی با حقوق شهروندی در سه جلسه در سال های ۹۱ و ۹۳ همکاری در برگزاری جشن روز جهانی دیابت به همت آقای محمد رضا خیاط بهبهانی. تاسیس غرفه فرهنگ شهری در جشن ملی گل نرگس با حمایت جناب آقای امیر منصور صفوت سرپرست محترم اداره میراث فرهنگی شهرستان. برگزاری جنگ فرهنگی شب های بهبهان ۲ با حمایت های جناب آقای حاج نعمت الله دانایی ریاست وقت شورای شهر و جناب آقای اسمی زاده ریاست فعلی در سال ۹۲  همکاری در جشنواره دانشجویی خیریه ترنم مهر در شب عید سال ۹۴ همکاری با کمیسیون و کانوان بانوان در برپایی غرفه فرهنگی در باغ ملی با مدیریت سرکار خانم نیره سعادتی مسئول محترم کمیسیون. کمک به ۵ خانواده دارای بیماری های خاص به ارزش ۸ میلیون تومان نقدی و غیر نقدی با نظارت معاونت محترم فرمانداری جناب آقای عبدالمطلبی. تهیه بیش از ۱۰۰ گزارش مردمی در قالب نشریه انجمن و …

مخارج انجمن و هزینه بازسازی و تاسیس از کجا تهیه شده و چگونه ادامه پیدا می کنه؟

در ابتدا همه چیز از چند نفر از دوستانی بوده که در کنار ما به فعالیت پرداختن و از جیب خودمون و قرض از پدر یا برادر و خواهر تونستیم به سرانجامی برسیم که تخمینی در حدود ۱۵ میلیون ارزش کالایی و نقدی و بازسازی بوده. پس از تاسیس و شکل گیری اولیه دفتر افراد بسیاری از مسئولین و چهره های مطرح به ما تبریک گفتن و به دفتر تشریف آوردن. جناب آقایان دکتر عزیز الله سالاری, حاج محمد باقر شریعتی. کوروش مودت, فرهاد باذلی محبوب, امیر منصور صفوت, محمود ضرغامی, مهندس حمید حسینی, نعمت الله دانایی, آقایان محمود سینا و اسمی زاده و رحمان گلکار و فریدون قنواتی و فرماندار محترم جناب آقای حسین ملک خدایی.

در این میان می بایست از کلیه عزیزانی که چه به لحاظ معنوی و چه حمایت های مالی ما را یاری نمودند تقدیر و تشکر کنم. سعی می کنم نامی رو از دوستانم نبرم تا دیگری رو جای بذارم و باعث کدورت بشه. اما باید یاد آور بشم که ما نیازمند کمک های بسیاری هستیم تا بتونیم به وضعیت صفر مالی برسیم و با آسودگی خاطر به کارمون ادامه بدیم و تمامی امکانات رو به صورت رایگان در اختیار شهروندان عزیزمون قرار بدیم و امیدوارم اگر به ما و فعالیت هامون اعتماد کردین با شماره حساب (۰۱۰۹۸۴۴۶۴۱۰۰۷) نزد بانک ملی ایران, به این حرکت عظیم اجتماعی حتی با ۱۰۰۰ تومان بپیوندید.

در انتها اگر صحبتی دارید بفرمایید.

اشاره می کنم به دوبیتی از استاد معینی کرمانشاهی که شعار انجمن ما هم هست : مرغ محبتم من کی آب و دانه خواهم / با من یگانگی کن یار یگانه خواهم.

ما فقط به حمایت مردم و مسئولین نیاز داریم و اگر ۴ سال هست که بدون یک ریال داریم به عشق شهر و مردممون تلاش می کنیم ,دوست داریم نتیجه این همه تکاپو بشه همدلی و همیاری و بهبود شرایط اجتماعی. از همه عزیزان دعوت می کنم به وب سایت ما سری بزنن(www.faslemehr-behbahan.org.ir) و به دیدار ما در انجمن بیان و عضو این نهاد مردمی بشن تا یاری خداوند بزرگ و همت متعالی جمعی, به افقی روشن در رسیدن به خواسته های قانون مدار اجتماعی دست پیدا کنیم. من همیشه گفتم که انجمن فصل مهر مثل قالی کرمان می مونن و باید پاخورش زیاد بشه تا رنگ و رخ زیباش مشخص بشه.

از افرادی که به نوعی تا الان در کنارم بودن تشکر می کنم به خصوص از هیئت مدیره محترم انجمن و در راس اونها دوست عزیزم سعید زمانی و از کلیه خانمها و آقایونی که دوش به دوش در کنارمون بودن و هستن و از شخص محترم فرماندار جناب اقای ملک خدایی و حمایت های بی دریغشون و آقایان سینا و مودت و همچنین آقای باذلی محبوب فرماندار پیشین شهرستان و امیدوارم جناب اقای شریعتی نماینده محترم مجلس هم نام تشکر کننده بعدی من در آینده باشه.

نام نیکو گر بماند زآدمی                     به کزو ماند سرای زرنگار