سجاد فرجیان پور

پرونده انتخابات ۱۴۰۲ مجلس، با همه حواشی و بالا و پایین ها، بسته شد. جدال دو همکار قدیمی، به نفع سرهنگ تمام شد.

انتخابات گذشته اما نکات بسیاری به همراه داشت. حضور جالب توجه چند چهره ارزشمند علمی و مدیریتی از یک سو و ائتلاف های متعدد از سوی دیگر، انتخابات ۱۴۰۲ بهبهان را به یکی از تاریخی ترین رقابت های انتخاباتی تبدیل کرد. اینکه مظلومی، علیرغم عدم پاسخگویی به افکار عمومی و رسانه ها در دوره چهار ساله گذشته، چنین رای بالایی را حتی نسبت به دور اول خود می آورد، جای تحلیل دارد که در فرصت های آتی به آن خواهیم پرداخت اما نکته مشهود انتخابات، موج منفی این عدم پاسخگویی در آرا صندوق های شهری بود که اگر مظلومی و تیم ایشان کمی روی آن تأمل بیشتری داشته باشند، بی شک در چهار سال پیش رو تغییرات اساسی در «رویه پاسخگویی به افکار عمومی» اتخاذ خواهند کرد. اینکه مظلومی نماینده پیگیری است شکی نیست اما اکثر منتقدان وی، او را به انجام کارهای بعضاً شخصی، کوچک و یا کم بازده متهم می کنند یا از او بخاطر کم توجهی به توسعه زیرساخت های شهری بهبهان ( مانند عدم پیشرفت چشمگیر در توسعه راههای مواصلاتی) انتقادات گسترده ای دارند. (بیشتر…)

نماینده فعلی بهبهان، شب گذشته در جوار حرم امامزاده حیدر در جمع هواداران خود، صحبت های قابل تأملی را مطرح کرد که در ادامه به گوشه‌ هایی از آن اشاره و نقد خواهیم کرد؛

مظلومی در بخش های ابتدایی سخنرانی خود، به انتقاد از عملکرد شهرداری و شورای شهر پرداخت! ایشان در حالی این انتقادات را مطرح می کرد که جناب شریف پور ( شهردار سابق بهبهان) بعنوان حامی، در کنارش ایستاده بود! بعلاوه اینکه ایشان بهتر بود، نقد عملکرد شورا و شهرداری را به زمان انتخابات شورای شهر موکول کرده و این شب ها فقط به  عملکرد چهار ساله خود می پرداخت!؟ بنابراین در مقطع کنونی این خود نماینده است که باید نقد شود نه اعضای شورا و شهرداری (  و صد البته نقد آن مجموعه نیز باید در زمان خود با جدیت انجام شود). (بیشتر…)

شب گذشته، نماینده فعلی بهبهان در جمع هواداران خود در صحن امامزاده شاه فضل، سخنان خود را اینگونه آغاز کرد:

«چهار سال چیزی نگفتم، چهار سال بر من سخت گذشت، امشب نمی خواهم سخنرانی کنم، می خواهم رنج‌نامه بخوانم، دردنامه بخوانم، از سوز و سویدای دل با شما سخن بگویم…»

برادر ارجمند جناب آقای مظلومی، شما در این سخنرانی حزن انگیز و پرشور از دردنامه سخن گفتید!؟

جناب مظلومی، اگر کسی دردی داشته باشد آن مادران داغداری هستند که جان فرزندانشان را در جاده های ناایمن و بی کیفیت بهبهان مثل جاده زیدون از دست می دهند.

جناب مظلومی، اگر کسی قرار است دردنامه بخواند این جوانان نخبه بهبهان هستند که علیرغم شایستگی ها، همچنان بیکارند و در این چند سال مداوم اخبار استخدام غیر بومی ها را شنیده اند.

جناب مظلومی، اگر کسی بخواهد از سوز دل سخن بگوید، آن پدری است که چشم انتظار اشتغال، ازدواج و خوشبختی فرزندانش است.

جناب مظلومی، دردنامه را مردم باید بخوانند نه شما که نماینده اید و مسئول! (بیشتر…)

طی سال های گذشته مخاطبان زیادی به رسانه های بهبهان پیام داده و از مسائل مختلف شهرستان گلایه هایی داشته اند، از وضعیت استخدامی های غیر بومی گرفته تا وضعیت راه های مواصلاتی. حال یک سوال اساسی مطرح است:

«چه باید کرد!؟

ما شهروندان بهبهان چه کمکی به بهبود شرایط شهرستان می توانیم انجام دهیم؟» (بیشتر…)