مساله مهم دیگر عرصه مطبوعات و رسانه است. جای بسی نگرانی است که سیاستگذاری در این زمینه به گونه ای رقم خورد که مطبوعات که باید آیینه ی تمام نمای جامعه باشد، فرمایشی، کم اثر و تبدیل به مطبوع”ات” شود. پرواضح و مبرهن است که یکی از ارکان مهم پیشرفت، آبادانی، برقراری عدالت، ریشه کنی فساد و رانت خواری، بودن مطبوعات و رسانه ی سالم برخوردار از آزادی بیان می باشد. (بیشتر…)
ساموئل هانتینگتون در کتاب تمدن ها و بازسازی فرهنگ جهانی می نویسد:
در اواخر سال ۱۹۸۰ پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مهم ترین وجه تمایز میان ملت ها ایدئولوژی، سیاست، یا اقتصاد نبود، بلکه تمایزهای فرهنگی بود.
فرهنگ با وجود همه ی ظرفیت ها و ظرافت های بالقوه و منحصربفردش اغلب دستمایه و دستاویزی تزئینی و روپوشی خوش نما (بیشتر…)
در بخش اول، مقدمه ای از تاریچه ی ارگان آورده شد. در ادامه پرسش هایی اساسی مطرح شده و پاسخ های آنها تشریح می شود. منطقۀ بین تشان و بهبهان، جایی که کوهستان های بلند زاگرس به دشت های پستِ ارگان و بهبهان ختم می شوداز نظر باستان شناختی تا حد زیادی ناشناخته مانده است. رودخانۀ مارون از شرق به غرب و شاخآب های آن از شمال به جنوب بین کوه ها و دشت های حاصلخیز جریان دارد (بیشتر…)
این نوشتار بر اساس طرحی با عنوان ” ارگان، حلقۀ پیوند شرق و غرب: پژوهشهای باستان شناختی در پیوندگاه کوههای زاگرس و دشت خوزستان” توسط دکتر کامیار عبدی با اعتباری بالغ بر 15 میلیون تومان در سال 1387 به تصویب رسید. آنچه در نوشتار زیر از نظر می گذرد، پژوهشی مستند بوده که قدمت شهر تاریخی ارگان را تا 10 هزار سال (از روی اشیای بدست آمده) تخمین زده که ممکن است در پژوهش های آتی این قدمت به بیش از 10 هزارسال نیز افزایش یابد. (بیشتر…)
شاید بارها و بارها صبح زود در محل های قدیمی بهبهان و بعضا محله های جدید هم رد شده باشید و با این صحنه ها روبرو شده باشید که بسیاری از افراد از همه قشر ناخوش، بیمار، ازدواج نکرده اند ، بدهکار، درد دار جامعه پشت در خانه رمال ها صف کشیده و منتظر هستند تا نوبتشان شود که به داخل آن بیت منور رفته و با فردی که خود از همه دنیا مانده و از آخرت هم رانده بنشینند و یک کتاب باز کند و به قول خود برایش سرکتاب بگیرد و درد لاعلاج او را یک شبه درمان کند ؟ (بیشتر…)
بهبهانی ها باور داشتند که اسب یال مراد است. بنابراین اسب هایی را که اصولا نجیب و پیشانی سفید بودند، برای مراسم عروسی مناسب می دانستند. برخی از مردم چنین اسبی را در خانه نگهداری می کردند تا هنگام عروسی ها از آن استفاده کنند. رسم بر این بود که شب زفاف اسب را جلو خانه داماد به پیشباز عروس می برند تا عروس دست بر پیشانی اسب بگذارد و یک تار موی پیشانی اسب را با چنگ خو بچیند و نزد خود نگهدارد
یک سال پیش
پر بحث ترین ها
