قبل از شهردار، شما باید استیضاح شوید آقای دانایی !

این روزها هر مسافری اگر گذرش به بهبهان بیفتد، اولین سوالی که در ذهنش ایجاد می شود این است که : واقعا پا در شهر (!) گذاشته ؟ بله آقای دانایی شهر دارد به سمت عقب که چه عرض کنم، به سمت ناکجا آبادی پیش می رود که با بی تدبیری مسئولین از جمله خود شما به بار آمده است. شاید کمی در حق امثال شما ظلم باشد که چوب گذشتگان را بر تن شما هم بزنیم چون اولین جواب شما این است که از حضورتان در این پست کمتر از یک سال می گذرد ولی جناب دانایی اگر شما بانی فضاحت های بهبهان امروز نیستید چرا به این روند ویرانی ادامه می دهید؟! به نظر شخص نگارنده و بسیاری از مردم فهیم بهبهان، استیضاح شهردار که به شخصه هیچ تعلق خاطری به ایشان نداشته و ندارم بلکه معتقدم بعد از استیضاح تک تک اعضای شورا باید ایشان را نیز مورد سوال قرار داد، به این نتیجه رسیده ایم که این سناریو می تواند سرپوشی بر نالایقی این شورا باشد.

جناب دانایی عزیز، رسیدن به این نتیجه چندان هم سخت نبود. در شورای کنونی چه اقدام مثبتی از بدو تشکیل آن شده است؟ استضاح شهردار را می خواهید آنچنان بزرگ کنید که بگویید: آهای مردم بهبهان، در این شهر شورای شهری هم هست. توجه مردم شریف بهبهان را به پیامک شما به رسانه ها مبنی بر کلید خوردن استیضاح شهردار جلب می کنم :

سلام

با لبریز شدن صبر نمایندگان مردم در شورا نسبت به وضعیت شهر و عملکرد ضعیف شهردار علیرغم مصوبه کتبی کلیه اعضای شورا جهت دعوت شهردار به استعفاء اعضای شورا راهکار قانونی سئوال و استیضاح تا برکناری شهردار را کلید زدند .

جناب دانایی، فکر نمی کنم در قانون بندی برای استیضاح اعضای شورا وجود داشته باشد، بنابراین مایلم شما را در اینجا مورد استیضاح قرار داده و چند سوالی را از محضر مبارک شما و سایر اعضای شورا بپرسم، باشد که برای تک تک این سوالات پاسخی مورد قبول مردم فهیم این شهر داشته باشید:

مصوبات شورا از بدو ورود دوستان شما تاکنون چه بوده ؟

وقتی نگاهی اجمالی به مصوبات شورای شما می شود، لبخندی تلخ بر لب هر بیننده ای می نشیند. وقتی پای صحبت یکی از بزرگان این شهر که خود با مسائل شورا بیگانه نیست نشسته بودم یکی از شاهکارای این شورا را همین مصوبات ذکر می کردند که در صورت تمایل جنابعالی در مجالی دیگر تک تک آنها را خدمت مردم شریف بهبهان ارائه خواهیم کرد.

اتاق فکر شورا

راستی جناب دانایی، فکر انفجاری تشکیل گسترده اتاق فکر برای شهری که دارد در بدهی کلان شهرداری دست و پا می زند چه شد؟ نکند اولین مصوبه این اتاق فکر، استیضاح شهردار بوده؟! چنان مانور تبلیغاتی روی اتاق فکر دادید که هر ببینده و شنونده ای در ابتدای امر آنقدر به این طرح امیدوار می شد که فکر می کرد این شورا قرار است با این ایده ی بکر، یک شبه بهبهان را تبدیل به دزفول کند …

دیدار با آیت الله هاشمی رفسنجانی

از دیگر عجایب این شورا دیدار با آیت الله هاشمی رفسنجانی بود. هر چه به ذهن ناقصم فشار آوردم دلیلی منطقی تر از عکس گرفتن  اعضای شورا با ایشان نیافتم. این خبر شاید در نگاه اول غرور آمیز به نظر می رسید که بله ” رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، اعضای شورای شهر کوچکی مثل بهبهان را به حضور پذیرفتند” ولی جناب دانایی عزیز، دستاورد این دیدار چه بود؟ آیا با هزینه شخصی به این سفر رفتید؟ قبل از رفتن به این سفر، آیا این سوال در ذهن هیچ یک از اعضای محترم شورا بوجود نیامد که آقای هاشمی را چه به شورا؟ آن هم شورای شهر بهبهان؟  واقعا فکر کرده بودید ایشان تصویب کننده بودجه های شوراهای شهر کشور هستند؟ و یا اگر می توانستند کاری برای شهر مخروبه بهبهان بکنند و در حیطه اختیارات ایشان بود که باید هر روز شاهد خبری از دیدار شورای شهر های مختلف ایران با ایشان و امثال ایشان می بودیم. آخرین مطلب و شاید بزرگترین علامت سوال این سفر کم خیر و برکت، نامه تلخ و بی حساب شما بود. از این نامه همین جمله شما بس که فرمودید :

ما با رخصت از مردم شهرمان بصورت جمعی خدمت شما گرانمایه رسیده ایم با امید و آرزو هم آمده ایم قاطعانه می گویم اگر دست خالی برگردیم امید شهروندانمان را ناامید کرده ایم .

می توانم بپرسم شما از چه کسانی رخصت گرفتید؟ جناب دانایی عزیز، شما نه تنها دست خالی برگشتید بلکه اگر دست پر هم برمی گشتید از مدت ها قبل مردم شریف این دیار را ناامید کرده بودید.

بگذارید صریح آنچه در دلم بلوا به پا کرده را خدمتتان عرض کنم :

بنده بعنوان کسی که به شما رای دادم اصلا نمی توانم قبول کنم که شما “کاسه گدایی” بدست بگیرید، من از شما و همه کسانی که به آنها رای داده ام انتظار تدبیر دارم، همین …

سخن گفتن از کاستی های این شورا آنچنان زیاد است که نیازی ندیدم که همه را بازگو کنم ولی نیک می دانم ” در خانه اگر کس است، یک حرف بس است ” … بی صبرانه منتظر پاسخ به این سوالات از طرف شخص جناب دانایی عزیز که بنده به شخصه ارادت خاصی به ایشان از لحاظ انسانیت و نه از بعد مدیریت دارم، هستم. و در آخر خاطر نشان می کنم : بهبهان نیاز به یک وفاق و هم فکری از همه ی ظرفیت های خود دارد نه متوسل شدن به راههایی که از منطق و درایت خارج است. رویکرد این مقاله شاید کمی تیز و برنده بود ولی اینها شاید اندکی از بغض مردم این دیار است …