به بهانه استخدامی های اخیر در بهبهان // جذب نیرو های بومی یا غیربومی در بازار کار بهبهان ؟

با توجه به اینکه نگاهی به روند بخش عمده ای از استخدامها در سالهای گذشته، نشان دهنده بهره گیری از نیروی انسانی غیربومی است، ترس و نگرانی از تکرار این مسئله در آینده بر این امید سایه انداخته و شاهد آن، واکنشهای شهروندان به کوچکترین گفته ها و شنیده ها – فارغ از واقعیت یا شایعه بودن آنها- در رسانه ها، شبکه های اجتماعی و در سطح جامعه است که حساسیت و برانگیختگی آنها در رابطه با این موضوع را به عینه نشان می دهد . بهترین مثال در این خصوص داستانهای جذب نیرو در دانشگاه خاتم الانبیا و تمامی حواشی پیرامون آن است که فکر می کنم خودتان به اندازه کافی در جریان ماجرای آن هستید.

مسئله ای که این نگرانی را تشدید می کند، این است که در موارد گذشته، فردی غیربومی در رأس اداره یا سازمانی بوده که اقدام به استخدام کرده و شنیده ها حاکی از این است که در طرح های نامبرده نیز اداره و راه اندازی مجموعه، تحت اختیار نیرو یا ارگانی غیربومی است. لازم به تذکر است که هدف از بیان این مسئله، به چالش کشیدن استفاده از مدیران غیربهبهانی در بهبهان نیست و این خود فرصتی جداگانه برای بررسی می خواهد ؛ اما نگرانی مردم این است که این مدیران دغدغه ای در رابطه با جوانان بیکار شهر نداشته و حتی بدتر از آن، خدای نکرده از قدرتی که در اختیار دارند سوء استفاده کرده و همشهریان خود را به کار بگمارند.
نکته ای که توجه به آن در این مقطع از اهمیت خاصی برخوردار است، واکنش های دو گروه خاص به این مسئله است :

گروه اول، منتقدان سرسخت عملکرد نماینده شهرستان است که با پیش آمدن هر گونه حرف و سخنی درباره استخدامها، به مسائل پیش آمده در خصوص استخدامهای سالهای گذشته استناد کرده ؛ بر طبل انتقادات شدیدتر کوبیده و فریاد مظلومیت سر می دهند که مطمئن باشید استفاده از غیربومیها ادامه خواهد داشت.

طرف مقابل، طیف حامی نماینده است که به نوع دیگری به این قضایا واکنش نشان می دهند. آنان ضمن اینکه تأکید دارند که راه اندازی طرحهای جدید دسترنج تلاش و پیگیری مستمر ایشان است، تمام صحبتهایی را که در رابطه با استخدام نیروی غیربومی مطرح می شود، شایعاتی ساخته و پرداخته گروه اول می دانند که به قصد تخریب وجهه نماینده در بین مردم، اقدام به پخش آنها می کنند. اشاره آنها به فضای پرتنش پیش از انتخابات آتی است که هر کاندیدایی سعی بر گل آلود کردن آب و ماهیگیری از آن دارد. این گروه مدعی اند که نماینده شهرستان پیگیر مسائل استخدامی است و تمام تلاش خود را می کند تا حداکثر استفاده از نیروهای بومی در طرحهای مذکور انجام شود.
در اینجا روی سخنم با رسانه ها و انجمن های اجتماعی مستقل و یا غیر مستقلی است که حداقل در رابطه با این مسئله، منافع سیاسی و جناحی را کنار گذاشته و همگام با خواسته مردم شهر تلاش دارند تا مرهمی بر زخم چرکین آنها نهاده شود. اعتقاد دارم که شما می توانید طی روزها و ماه های آتی نقش مؤثری در چگونگی وقوع استخدامها ایفا کنید.

ایفای نقش شما در سه حوزه قابل بررسی است:
۱- پیگیری اخبار؛ نشر منصفانه آن و دوری از غرض ورزی: مطمئناً اولین کسانی که باید در مقابل کوچکترین خبر و یا شایعه ای واکنش نشان دهد، شما هستید. منظور از واکنش نشان دادن این نیست که بلافاصله آن را منتشر کنید؛ بلکه اینکه از آن بی توجه نگذرید و جزئیاتش را دنبال کنید تا به میزان صحت و سقم خبر پی ببرید و بتوانید آن را به منصفانه ترین شکل ممکن در اختیار مخاطبین قرار دهید. یکی از مهمترین نکات این است که سعی نکنند تحت تأثیر هیچ یک از گروه های نامبرده در بالا قرار نگیرند.
۲- مواجهه با مسولان : رسانه های مستقل، باید زبان گویای مردم در برابر مسئولان باشند و آنها را از خواسته ها و انتظارات مردم آگاه کنند. آنها باید نقش مسئولین را در ماجرای استخدامیها درک کرده و با شنیدن هر زمزمه ای در این باره به سراغ آنها بروند و جزئیات ماجرا از زبان آنها بشوند. بدین گونه اصحاب رسانه، مسئولین را وادار خواهند کرد تا “پاسخگویی” را که یکی از مهمترین وظایف مسئولین است، اجرائی کنند. این مسئله باید به گونه ای دنبال شود که آنها در بازه های زمانی کوتاه، مردم را از کوچکترین تلاشها، فعالیتها و پیگیری هایشان آگاه کنند.
۳- مواجهه با مردم : علاوه براطلاع رسانی در خصوص اخبار استخدامی، باید سعی شود که مردم از روند گزینش ادارات و سازمانها آگاه شوند و بدانند مسائل استخدام در هر ارگان را از چه طریقی و خطاب به چه کسی مطالبه کنند. در این شهر، پای سخن هر کسی که بنیشیم، بنا به تشخیص خود نماینده شهر، فرماندار، شهردار، شورای شهر و … را در رابطه با بیکاری جوانان مقصر اصلی می داند و سرزنشها را به سمت او روانه می کند. در حالی که لزوماً قرار نیست هر کدام از این اشخاص به تنهایی در این رابطه مسئولیت تام داشته باشند. آگاهی دادن به مردم در خصوص نظام جذب نیرو در سازمانها باعث می شود تا آنها با راه صحیح و مناسب پیگیری مسائل استخدامی آشنا شوند و در عین حال از هر کدام از مسئولان انتظار معقولی متناسب با حوزه وظایف کاریش داشته باشند.