معمولا سیاه و سفید نوشته ام، چون در موارد بسیاری تیرگی بر این شهر سایه افکنده است. شهری که ادعای نخبه بودن مردمش گوش فلک را کر کرده و در طول تاریخ خود، داعیه دار تمدن بوده است. شهری با فرمانداری ویژه که اکنون از گذشته خود چیزی به ارث نبرده است. مردمش مومن و اهل حساب و کتاب اما سر به زیر به معنای منفی آن. مردمی که فقط مال خود را سفت چسبیده و اغلب قریب به اتفاقشان به مسائل پیرامونی هیچ واکنشی بجز غر زدن و گفتن جمله معروف ” کر به ما چه!” نشان نمی دهند.
این رفتار اجتماعی بهبهانی ها، شهر متمدن بهبهان را به حال و روز کنونی کشانده است. شهری که داشته هایش زیاد اما چه فایده! (بیشتر…)
