1 اردیبهشت 1403
از سال ۱۳۹۱
ngo

وضعیت اسف بار سازمان های مردم نهاد (NGO) در بهبهان / قسمت اول

در این مقاله سعی کرده ام بر اساس مستندات و مشاهدات معتبر, آنگونه که هست مسائل و چالش های پیش روی را در در خصوص جایگاه ذهنی و عملی سازمان های مردم نهاد مشخص کنم و بینش خواننده را با تفکری آمیخته با منطق انسانی و نه تحمیلی, به قضاوت بنشینم. بدون هیچ گونه حاشیه ای که مربوط به اینکه سازمان مردم نهاد چیست یا تاریخچه آن چگونه است و یا زمان شکل گیری یا لایحات و مصوبات مربوط به سازمان های مردم نهاد که از سوی شورای قانون گذاری های مربوطه به مانند وزارت کشور است, عبور می کنم و سخن خود را بر روی وضعیت اینگونه سازمانها در شهرستان بهبهان معطوف خواهم کرد.

سازمان های مردم نهاد یا از ارگان های مربوطه به خود به مانند نهاد کتابخانه ها یا وزارت بهداشت یا سازمان بهزیستی و … مجوز خود را می گیرند و یا مستقیما از فرمانداری ها که زیر نظر وزارت کشور فعالیت اینگونه موسسات را رصد می کنند اقدام به اخذ مجوز می کنند. قدرت فعالیت و گستردگی موسساتی که زیر نظر فرمانداری ها اقدام به دریافت مجوز می نمایند بسیار مشخص تر از ارگان های غیره است.

در شهرستان بهبهان با تلاش هایی که بنده و دوستانم در راستای شناسایی این نهادها داشته ایم تا کنون نزدیک به 40 انجمن وابسته و غیر وابسته به فرمانداری را مشخص کرده ایم که آمار بسیار خوبی است اما متاسفانه نزدیک به 37 انجمن آن به دلایل زیر غیر فعال هستند یا از اهداف اولیه خود فاصله زیادی را گرفته اند :

  1. عدم تاسیس دفتر مستقل
  2. عدم استقلال وظایف انجمن از نهادهای وابسته
  3. عدم پیگیری های مداوم توسط هیئت موسسان انجمن مربوطه
  4. عدم حمایت مردم از اینگونه انجمن ها
  5. عدم حمایت مسئولین
  6. تخریب وجه این انجمن ها توسط برخی نهادها
  7. عدم همکاری های مربوطه پس از تاسیس با اینگونه نهادها از سوی ارگانهای امنیتی و دولتی
  8. عدم اعتماد خود خواسته و کاذب به اینگونه انجمن ها از سوی جامعه
  9. نبود حامیان مالی
  10. شتاب زدگی در تاسیس یا اقدام به تاسیس اینگونه انجمن ها از سوی موسسان آن و عدم پیگیری لازم
  11. عملکرد پنهانی و عدم عضو گیری های فراگیر
  12. عدم همکاری های مردم و موسسان و درگیری های و انشقاق های داخلی و بیهوده

تمامی مشکلات بالا یک به یک در سطح شهرستان بهبهان برای انجمن ها به وجود آمده است که برخی موارد آن پررنگ تر و برخی کمرنگ تر هستند, اما آنچه که حائز اهمیت است غیر فعال شدن اکثریت آنهاست. از انجمن های شناسایی شده در شهرستان می توانیم به انجمن های نابینایان و کم بینایان- هنرهای تجسمی- فعالان محیط زیست- موسیقی انجمن حمایت از بیماران دیابتی- خانه شعر بهبهان- هیئت کوهنوردی- نیک اندیشان ارجان- کتاب بحث – هیئت های ورزشی بهبهان – معتادان گمنام – روانشناسی – ادبی نیماد – ستاره شناسی – خانه سالمندان – زنان – دوستداران میراث فرهنگی – نخبگان – ناشنوایان- بیماریهای مزمن روانی – هنرهای نمایشی – توسعه و تحول بهبهان – خانه بهبودی معتادان – خیریه بوی بهشت- کانون های فرهنگسرای بهبهانیان- گروه رفتگران طبیعت – اجتماعی فصل مهر – خوشنویسان بهبهان – موسسه فرهنگی هنری مهستان هنر – انجمن دانشجویان و دانش آموزان – صندوق قرض الحسنه محمد رسول الله – بیماران ام اس- اتاق فکر شورای شهر- دوستداران نانو فناوری – توسعه بهبهان – منتظران مهدی موعود و … اشاره نماییم که اندکی از آن ها به معنای واقعی جزو سازمان های مردم نهاد هستند و بیشتر وابسته به ارگان های دولتی یا زیر مجموعه ای از مجموعه خاصی هستند.

اولین هم اندیشی سازمان های مردم نهاد بهبهان با حضور نماینده محترم شهرستان
اولین هم اندیشی سازمان های مردم نهاد بهبهان با حضور نماینده محترم شهرستان

حال اگر بخواهیم مشکلات را در دو زمینه مردم و مسئولان پیگیری نماییم باید برای هر کدام دلیل روشن و مشخصی را ذکر کنیم. در مورد مردم و موسسان و دست اندرکاران اینگونه نهادها باید با کمال تاسف یادآور شوم که کوتاهی عجیبی را مشاهده می نماییم بدین صورن که برای معرفی انجمن خود موارد حیاتی را شناسایی نکرده و به نوعی بدون پشتوانه فکری لازم به سراغ این امر مهم و خطیر روی آورده اند. به عنوان مثال باید موارد زیر را رعایت نمایند که قاطعانه می گویم که90 درصد از انجمن ها, نزدیک به 100 درصد ملزومات را رعایت نکرده اند :

  • اطلاع رسانی مداوم
  • نشریه های منظم و دوره ای
  • تفکیک پذیری وظایف
  • وبلاگ یا وبسایت اطلاع رسانی
  • پیگیری مداوم به جهت ثبت و تاسیس دفتر مرکزی
  • شفافیت روند تاسیس برای همگان
  • اهداف مشخص و مورد نیاز روز جامعه
  • مرزبندی مشخص و مطابق با قوانین با سایر نهادهای موازی
  • برگزاری منظم جلسات و تبیین خواسته های مردم و مسئولان
  • عضو گیری و انجام فعالیت های اجتماعی

و اما از سوی دیگر مسئولان شهرستان بهبهان که می توانند از تاثیرگذار ترین افراد در شکل گیری این انجمن ها و در زمره حامیان این موسسات باشند دارای بیشترین کم کاری و کوتاهی در این امر مهم و خطیر هستند. بعضا مشاهده گردیده است که مسئولی در عالیترین پست مدیریتی و سازمانی, بدون هیچگونه دلیل خاصی باعث تهدید و یا تعطیلی این نهادها شده است. برخی از مسئولین با ترس فراوان و قضاوت پیش از موعد و فقط برای خوش باش دیگری به اجبار بر این نهادها فشار وارد می کنند و این در صورتی است که ناخواسته بر خلاف قانون اساسی و قوانینی مصوب وزارت کشور و تاکیدات مهم و بنیادین مسئولین حکومتی بر وجود و حمایت از این نهادها عمل می کنند و خود را حامی دولت و حکومت مرکزی نیز قلمداد می کنند و این در صورتی است که این کار موجب بدبینی مردم به مسئولان بی خبر از کارهای صورت گرفته در سطح شهرستان می گردد.

 

مورد توجه برخی مسئولان شهری :

ماده 1 – اساسنامه های تشکل های مردمی : سازمان های مردم نهاد غیر سیاسی و غیر انتفاعی می باشند.

ماده 5 – اساسنامه های تشکل های مردمی : انجمن ها تابعیت جمهوری اسلامی و کلیه اعضای ان ملزم به رعایت قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشند.

تربیت یعنی که خود را ساختن ….. بعد از آن بر دیگران پرداختن

    ناشناخته بودن مردم با کارکردهای سازمانهای مردم نهاد مهمترین دلیل عدم توسعه و پویایی این سازمانها در شهرستانها منجمله شهر ماست… البته ترس نیز همیشه باعث میشود که بانیان یا شهروندان رغبت کمی برای فعالیت داشته باشند

    مطلب جالبی بود , فقط در مورد عنوان مقاله , اگر بار منفی نداشته باشد موثرتر واقع خواهد شد, مثلا, نام مطلب بیشتر به قسمتی که راه حل ارایه دادید برگردد , مثل : ملزومات پوبایی یک سازمان مردم نهاد , شاید به این طریق صاحبان این سازمانها یا کسانی که تمایل به شروع این کار دارند , بیشتر جذب مطالعه مقاله بشوند… و یا خواننده عادی کنجکاوی بیشتری را پیدا کند . از نظر جو روانی مردم , شکایت و گلایه بسیار زیاد شده , همه کمبود ها و مشکلات از نظر مردم شناخته شده هستند , ولی همه منتظر راه حل هستند که شما ارایه دادید پس بهتر است توجهشان به این قسمت جلب بشود.

    درود به شما خانم مومنی.
    بنده هنگام ارسال مطلب به عزیزان و گردانندگان وبسایت ارگانیان, عنوان مقاله رو ” وضعیت سازمان های مردم نهاد در شهرستان بهبهان” نام گذاری کرده بودم و اسف بار رو به هیچ وجه نگذاشته بودم که برای خودم هم عجیب بود.
    اما تذکر شما بسیار زیبا و متین بود و بی نهایت سپاسگزارم.

    با تشکر از دوستان
    انتخاب عنوان مقاله با توجه به متن هست، حق با جناب قناطیر عزیزه. انتخاب تیتر هم چندان بی ربط با متن مقاله نبوده و واژه اسف بار اگه به معنیش دقت بشه یعنی تاسف برانگیز که از متن مقاله هم همین بر میاد.

    باسلام به همه همشهریان.این روزها بحث انتخاب شهرداراست انشاا…که انتظارخودراازشهرداری بالابرده ونگذاریم که اعضاء محترم شورا ودیگران (به زعم خودشان آقابالاسران )که شنیده شده این روزها پررنگ ترشده انددست به انتخابی ناصحیح بزنندبلکه فقط وفقط اعضاء رامتقاعدکنیم که به تخصص رای دهندونه چیزدیگر.
    مرغ راپرمیبردتاآشیان – پرآدم همت است این رابدان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک سال پیش