شــعبان کـه مه ســـرور هــر مــرد و زن است تـابـان ز وجــود جـلوه “پنــــــــجتـــن” است
میلاد علی اکبر و سجاد و اباالفضل و حسین هم مولد پـاک “حجـــت بن الحـــسن” است
فصاحت فرمان وفساحت فراخوان اسلام به بزرگ داشت روزهای خاص تحت عنوان شعار الهی را باید از آثار و آفرینندگی مسائل و موضوعات قابل طرح وتعلیم تشخیص داد وتفسیر کرد تا اهمیت اهتمام و احترام به مناسبت ها اعتقادی را در حد وقت گذرانی و صرفا به منظور تجدید یک خاطره و خوش گذرانی تلقی و تعریف نشود. که اگر از رهگذر اختصاص اوقاتی از عمر و تخصیص بخشی از مال و صرف هزینه های گوناگون در برگزاری مراسم اسلامی به آن موضوعات بسیار مهم و سازنده و تربیت گر و حیات بخش توجهی نشود نه تنها کار قابل دفاعی نخواهد بود بلکه باعث بد بینی و بد اندیشی افراد بیگانه از انسان شناسی و انسان سازی اسلام ناب و وای بسا اسباب تبلیغ سوء و سوء استفاده از فضاهای مذهبی خواهد بود پس باید از تذکر روزهای الهی با برگزاری مراسم به یاد بود انسان های خاص چنین تصویر و تأملی داشت تا در برابر خرج و خروجی های اقدام برای نکو داشت انسان هایی که قرن ها از زمان آنان تا زمان ما می گذرد به خود و دیگران پاسخ گو باشیم سخن دقیقا در این است به نام هر ولی از اولیای پروردگار حکیم هر حرکت و هزینه ای باید با شاخصه های شرعی و عقلی و ملاک ها و معیارهای مهم اخلاقی و ارزشی ارزیابی گردد تا پس از هر مناسبت در مراسم مذهبی هم از شکل و شیوه زندگی فردی و اجتماعی آسیب شناسی شود و هم به میزان آرامش و امنیت سازی های آنچه در مجالس دینی به بحث و فحص گذاشته می شود توجه کرد و هم از برکات مادی و معنوی حضور در فضاهای ولایی برای برطرف کردن هم و غم ها و مشکلات زندگانی بهرمند شد و هم با سربلندی در برابر بدخواهان تمام قد از هزینه های مختلف مادی در انعقاد مراسم مربوط به برترین بندگان خداوند عالم و در واقع از تعظیم شعائر مذهبی دفاع کرد به هر حال نمی شود به نام دین که در سه ساحت و ساختار بسیار سازنده و سودبخش اعتقادات پاک – اعمال صالحه و اخلاق حسنه تعریف و تفهیم می شود کاری انجام داد ولی هیچ خروجی پر خیر و خواص و قابل قبولی از قبیل نجات از مشکلات و مفاسد اجتماعی و خانوادگی و بد رفتاری های جاری در جامعه و نیز ارائه راهکار برای ازبین بردن منکرات و رواج معروف و تحکیم روابط خانواده و ده ها موضوع دیگر را در این مجالس دنبال نکرد و بدست نیاورد و تنها به همین بسنده شود که وقتی را به نام مذهب و اولیاء مذهب با هم بگذرانیم در واقع از دین پاک دم بزنیم ولی دنیای نا پاکی که پر از غیبت و دروغ و نفاق و ظالم پروری و فاسد دوستی و بی اخلاقی در روابط اجتماعی و سیاسی و منفعت پرستی و ستمگری در حق همدیگر و دوستی های دروغین و دشمنی های بدور از حقیقت و معنویت و فضیلت داشته باشد به نام انسان های معصوم مجلس بگیریم ولی از هدایت های معصومانه ومصونیت سازشان برای خود و جامعه اسلامی در عمل فراری باشیم چطور ممکن و متصور استدر انعقاد و انجام مراسم مذهبی به نام اولیاء دین به دنبال سازندگی و پیشرفت در اخلاق و ایمان وتغییر وتحول وتعالی از روحیات خود نباشیم البته این موضوع مهم و مقدس درباره همه اعمال عبادی ، احکام اسلامی صادق و وارد است و اتفاقا حتما و قطعا باید در مراسم مذهبی و در تعظیم روزهای خاص وخدا نشان که در آیه۴سوره ابراهیم فرمود ذکرهم بایام الله از احکام و دستورات انسان ساز دینی نه به عنوان فرع بلکه باید به عنوان فروغ و فرخندگی فضاهای اسلامی مورد تأکید و توجه قرار داده شود زیرا هریک از حضرات معصومین علیهم السلام در پی انحراف امت اسلامی از اصول دین و آثار و اساس حیات بخش و تزکیه و تربیت کننده قوانین دین خدا از مال و جان خود می گذشتند و در برابر افراد و افکار منحرف با تمام توان مخالفت و مبارزه می کردند تا ملت مسلمان با بهره گیری از روح احکام و حقیقت عبادات در طاعت و بندگی حضرت حق بهترین زندگی را تجربه نمایند الحاصل حال که در حال و هوای بسیار عزت و لذت بخش ماه پرشور و شرافت شعبان المعظم قرار داریم و در آستانه اعیاد شعبانیه هستیم و روزها و شب های نور در نور پیش رو داریم بیاییم از موالید این ماه مهر نشان از زندگی و بندگی کسانی بگیریم که سالیان سال است از آنان دم میزنیم ولی مع الاسف روز بروز خود و جامعه اسلامی را بخاطر مقاصد سیاسی و نفسانی و منافع فردی و گروهی ومطامع دنیوی از نور و نشان شان دورتر و دورتر میسازیم اگرچه اسمشان بر سر زبان هاست و رو بنائی از یاد و ذکرشان مورد تأکید عده ای است ولی به روح و راه و رسم و اعمال و افکار حقیقت نگارشان نگاه نمی شود این روزها سخن از حضرت حسین آن حجت کبری و ولی الله العظیم ارواحنا فداه و فدا اسمه و ذکره است همان آقای آزاده ای که آدرس برترین بینش بندگی و شیرینترین شعار برای شرافت زندگیست کسی که در شیرینترین شرایط و شداید از خدا و خواسته های خداوند سبحان سخن گفت و کوتاه نیامد تا نام انسان به ما هو انسان در حیات و مرگ با حق شناخته شود و هرگز ننگ باطل بر بام نیاز و ناز انسان نشانده و نشان نشود انی لا اری الموت الا سعاده ولا الحیات مع الظالمین الابر ماه راستی آیا پس از هزاران بار شنیدن و گفتن این فریاد فصیح و فخیم تا به حال اندکی به مکتب و مذهبی که حسین ( ع ) پرور است تأمل و تفهم کرده ایم چه حقیقتی با او چنین کرد و او برای چه حقیقتی چنین فریاد فرازمندی سر داد ؟! آیا جز مکتب اسلام ناب و مذهب محمد مصطفی صلی الله علیه واله ؟! آیا جز از توحید و رسالت و قیامت باوری در روح و جان و نفس و نفس حضرت ابا عبدالله الحسین ( ع ) می شود از جای دیگر و کس دیگری نشانی یافت ؟! هرگز و هرگز … ؟؟ این انسان آزاده فقط خدانشان و اسلام نشان و نماز و قرآن نشان است و به اینسمت و سو گرا و گرایش میدهد احدی نمی تواند جز از حضرت احدیت و در کلام و کردار و نگاه و نگاشته ها بیش اثری بیند بنابراین امام شهید ما دنبال ثروت اندوزی نبود دنبال مقام اندوزی نبود دنبال دنیای به حق و حرمت و دنیای بی اخلاق و احسان نبود دنبال دنیای بی امید و ایمان و دنیای بی شرم و شرف و دنیای بی عز و ارزش نبود دنبال دنیای بی قدر و قانون و دنیای بی صدق و صفا نبود که فرمود هیها منا الذله … او دنیای دین پرور می خواست و نه دنیای دین پرپر ؟!!! پس فاین تذهبون ای حسین دوستان وای پرچم برداران مراسم دینی وای علاقمند به زیارت آن امام مظلوم به کجا چنین شتابان ؟! ماه شعبان ماه وجود اقدس و ذات مقدس دومین ثمره ی شجره ی طیبه ی کوثر حضرت امام حسین ( ع ) است سومین روز که زاد روز ولادت شور و شوق آخرین حضرت اوست و چهارمین روز مربوط به میلاد علم دار عاشورا و نهضت حق پناه و قیام قهرمان پرور کربلا حضرت ابا الفضل العباس ( ع ) برادر فقیه و فرهیخته و عالم و عابد و عارف امام حسین ( ع ) فرزند دلبند ام البنین علیها السلام را از مناظر دلپذیر و گوناگون می شود دید ولی دیدنی ترین مکانت و مقامی که برای آن وجود نازنین می توان نشان داد که برای همه و همیشه الگو است که ایثار و انصاف و فداکاری و وفاداری و ثابت قدم و مقاومت او را قیمتی و قداست بخش می نماید مراتب بندگی و اطاعت حضرت اباالفضل العباس ( ع ) از ذات اقدس الهی و رسالت و ولایت است که در زیارت نامه آن حضرت آمده السلام علیک ایها العبد الصالح المطیع لله و لرسوله ولامیرالمونین و الحسن و الحسین ( ع ) …. لهذا باید گفت فرزند عزیز امیر المومنین ( ع ) همان دنیای دین پرور و اخلاقی و ارزشی در پناه امام امین را دنبال میکرد که در وقت قطع دست های درستکارش فریاد زد(والله ان قطعتمو یمینی/انی احامی ابداً عَن دینی/ نَجْلِ النبی الطاهر الامین/ نبی صدق جائنا بالدینی/ مُصَّدقاً بالواحد الامین اگر دست راست مرا قطع کردید تاابد از دینم و امام باورمندم به آخرت حمایت میکنم که فرزند پیامبر پاک و امین است،پیامبر راستگویی که دین الهی را آورد که گواهی دهنده به یکتایی خداست) . پس ای کسانی که دم از حضرت عباس ( ع ) می زنید چقدر برای دین خدا و امام زمان مان (ع ) سعی و صداقت و ثبات قدم داریم حضرت قمر بنی هاشم ( ع) برای دین حنیف قطعه قطعه شد ای کسانی که برای دنیایتان برای رسیدن به مقام و مال و … دین را قطعه قطعه می کنید بدانید هرگز بوئی از حضرت عباس ( ع ) نبرده اید به راه برگردید …. که روز رسوائی و روسیاهی نزدیک است ؟! حضرت علی بن الحسینحکایت دارد یعنی همان امام عالی مقامی که بسیاری از ما بسیار کم با حضرتش آشنائی و آگاهی داریمامام سجاد ( ع )یعنی زنده نگه دار عاشورا امام سجاد ( ع ) یعنی خط و نشان اهل منبر و سخن در حق گوئی و حق رسانی به مردم نا آگاه و ناآشنای به حقایق دین و حرمت اولیای الهی و نیز حرمت خودشان که به بند بازیگران قدرت قرار نگیرند امام سجاد ( ع ) یعنی صدای رسای اسلام ناب در شام محل حکومت جور و جنایت امویان در برابر یزید و یزیدیان در عین حال که به ظاهر در اسارت آنان بود امام سجاد ( ع ) یعنی معنای عبادت و عبودیت و اخلاص امام سجاد در یک جمله یعنی حجت کامله و بالغه پروردگار متعال یعنی نائب مناسب محمد مصطفی رسول خداوند سبحان ( ص ) یعنی نماینده علی مرتضی ( ع ) یعنی نور و نگاه فاطمه زهرا علیها السلام در روشنگری و ولایت یاوری و رسوا سازی ستمگران ، یعنی زیبائی امام مجتبی ( ع ) در خدمت به مردم نیازمند و یعنی جانشین حسین بن علی ( ع ) … در یازدهمین روز ماه شعبان دوباره سخن از مصباح الهدی سالار شهیدان ( ع ) است چرا که فروغی از جان حضرت او جهان آرا می شود روز میلاد حضرت علی اکبر ( ع ) آن جوان جوانمردی که هرگز نمی شود کتاب کربلا را بدون نام و نقش او نگاشت … در نیمه ماه شریف و شادی بخش شعبان بار دیگر سخن از ابا الا حرار و سفینته النجاه حضرت ابا عبدالله الحسین ( ع ) است زیرا روز ولادت ماه تابان و مصلح جهانی حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا له الفداست و امام عصر حضرت صاحب الزمان ادامه امامت امام حسین ( ع ) و از نسل نورانی اوست الغرض از آنچه باید در این ایام به مناسبت اعیاد اسلامی دنبال کرد و به دست آورد هدایت امت و قبول حق برای بدست آوردن امنیت و آرامش که از اصلی ترین آموزه های خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام می باشد و امنیت و آرامش را با از بین بردن رذایل اخلاقی و حذف انواع حرام ها و باطل در همه اشکال و معانی و مفاهیم آن است که در ضمن این گفتار به برخی از آنها اشاره شد به امید روز روشن و روشنائی روزهای زندگی در پرتوی تعالیم عالیه ولائی و قرآنی …
ضمن عرض تبریک اعیاد شعبانیه بعرض میرساند مراسم جشن ارزش آموزی از مکتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام برگزار می گردد گرد هم می آییم تا به محضر مقدس امام عصر ولی امر حضرت مهدی آل محمد علیهم السلام تبریک عرض نموده و از درگاه خداوند توفیق تاسی به اولیای معصوم و محبوبش را به همه ی ما عنایت فرماید .
تشریف فرمائی شما عزیزان را در این مجلس مکتبی و مذهبی مهم و مبارک میشناسیم و برای همگان از درگاه خالق متعال عزت و اعتبارو سلامت و سیادت روز افراز خواهانیم برقرار و پاینده و در پناه ذات اقدس حضرت مهدی ( عج ) شادکام باشید.
زمان مراسم : پنــج شــنبه شب از ساعت ۱۰
مورخه : ۲۳/ ۲ /۹۵
هیأت امام حسن مجتبی ( ع ) مرقد مطهر علامه آخوند ملا علی قدس سره
الحقر غلامرضا شاه عفو
