گفتگو با یک هنرمند // سید امیر حسین سید نماینده ای شایسته از یک خانواده هنرمند

امروزه موسیقی یکی از محبوبترین هنرها در سطح جهان می باشد که علاقه مندان بسیاری را در سرتاسر این کره خاکی دارد.این هنر پرطرفدار در کشور عزیزمان ایران هم علاقه مندان و شیفتگان بسیاری را دارد. بهبهان هم از این قاعده مستثنی نیست و همچون دیگر شهرستان ها علاقه مندان بسیار زیادی را نسبت به خود جلب کرده است. هنر و علی الخصوص هنر موسیقی در بهبهان از گذشته تا کنون در بین مردم و اهالی شهر رواج بسیار زیادی را داشته است.خانواده ها ، اساتید و بزرگان بسیاری در پیشرفت هنر موسیقی بهبهان نقش داشته اند که بدون شک یکی از این خانواده ها ، خانواده سید می باشند که به نوعی می توان گفت هنر موسیقی را از دوران کودکی در خون خود دارند. به همین مناسبت تصمیم گرفتیم که مصاحبه ای کوتاه و خواندنی را با یکی از اعضای این خانواده دوست داشتنی انجام دهیم.

سید امیر حسین سید فرزند سید جعفر سید یکی از بزرگان موسیقی بهبهان می باشد که در سال ۱۳۶۹ در شهرستان بهبهان به دنیا آمد. همچون پدر و دیگر اعضای خانواده خود از کودکی علاقه بسیار زیادی نسبت به موسیقی داشت و از همان دوران به همراه پدر در مراسم و مجالس موسیقی شرکت می کرد و همین عشق و علاقه امیر حسین را به سمت موسیقی و نوازندگی سوق داد تا همچون پدر، عمو ( سید محمد سید) و پسر عموی خود ( سید احسان سید) پای در عرصه موسیقی و هنر گذارد.موسیقی کودکان کار می کند ، کمانچه و ویولون را هر دو می نوازد ، اما ساز تخصصی اش  کمانچه است . به دلیل عشق و علاقه به موسیقی در دانشگاه امیدیه و از رشته مهندسی شیمی انصراف داده و در حال حاضر در رشته حسابداری دانشگاه بهبهان ، در کنار کار موسیقی مشغول به تحصیل می باشد.

۱- از چه زمانی و چگونه نوازندگی را آغاز نمودید؟

از دوران کودکی زیر نظر پدرم و پسر عمویم سید احسان سید موسیقی را آغاز نمودم. کلاس چهارم ابتدایی بودم که زیر نظر استاد قنبرنسب فلوت ریکوردر ( موسیقی کوکان ) را شروع کردم.کار حرفه ای من از سال ۸۲ شروع شد که در آن سال نوازندگی ویولون را زیر نظر استاد شکری زاده در بهبهان آغاز کردم . جا دارد در اینجا از ایشان صمیمانه تقدیر و تشکر کنم زیرا در آن دوران ساز زهی به این شکل در بهبهان موجود نبود. حدود ۸ سال را در خدمت ایشان بودم تا سال ۹۱ که به تهران رفتم و زیر نظر استاد اردشیر کامکار نوازندگی کمانچه را آموزش دیدم.

۲- نقش خانواده تان را در پیشرفت خود چگونه می بینید ؟

مسلماً نقش بسزایی در پیشرفت من داشته اند ؛ پدر بیشتر بر کار هنری و مادرم بر درس خواندن تاکید داشته اند ، و به همین دلیل در هر دو زمینه تمام تلاشم را کرده ام تا روند رو به رشدی داشته باشم .

۳- در خانواده شما همه اهل موسیقی هستند، آیا این امر موجب دلسردی و خستگی شما نشده است؟

خیر ، من تقریباً تازه اول راه هستم و علاقه دارم این حرفه را ادامه دهم. شخص اگر به رشته و حرفه خود علاقه داشته باشد هرچه مشکلات هم بوجود بیایند باز هم علاقه دارد و کارش را ادامه خواهد داد.

۴- با توجه به علاقه شما به موسیقی و هنر چرا این رشته را در دانشگاه انتخاب نکردید؟

رشته هنر بازار کاری آنچنانی ندارد و در نهایت می توان با مدرک آن یک آموزشگاه را تأسیس کرد که در بهبهان هم در حال حاضر چند آموزشگاه وجود دارد و دیگر نیازی به آموزشگاه ندارد.

۵- ازچه زمانی درگروه های موسیقی کار خود را آغاز کردید؟درحال حاضر در چند گروه فعالیت دارید؟

ازسال ۸۸ به همراه گروه آریاگان کار گروهی خود را آغاز نمودم و در حال حاضر به جز این گروه باگروه عشاق در کنار جناب آقای قنبرنسب که استاد بنده بوده،مشغول هستم. در یک برنامه هم ازطرف جنابآقای خوشرو سرپرست گروه خزان دعوت به همکاری شدم و به همراه آن گروه اجرایی داشتم . گروه عشاق تأثیر بسیار زیادی در پیشرفت بنده داشت به دلیل اینکه در این گروه بزرگان بهبهان حضور داشتند.

۶- تا کنون در چند برنامه اجرا داشته اید و چه مقام هایی را کسب کرده اید؟

اجرای کنسرت را تا کنون چندین بار داشته ام , چه در سطح استان و چه در خارج از استان ، اما برنامه های مهمی را که اجرا کرده ام : سال ۸۹ در جشنواره موسیقی استان شرکت کردیم که مقام اول را کسب نمودیم. سال ۹۰ در جشنواره کشوری در بروجن شرکت کردیم ، در این جشنوار ۶۴ گروه درخواست اجرا داده بودند که ما جزء ۱۶ گروه پذیرفته شده قرار گرفتیم، در این جشنواره ما جزو سه گروه برتر انتخاب نشدیم اما به دلیل میانگین سنی گروه که ۱۹ سال بود از ما تقدیر ویژه ای شد. سال ۹۲ یکی از بهترین برنامه های بنده بود که در جشنواره کشوری جوان، بزرگترین جشنواره تکنوازی ایران ، از بین ۱۰۲۶ کار اجرای بنده پذیرفته شد. در همان سال به همراه گروه آریاگان مجدداً مقام نخست استان را به دست آوردیم.سال ۹۳ جشنواره خوزستان در تکنوازی کمانچه رتبه اول را بدست آوردم ، یک اجرای دو نوازی را به همراه آقای نیما تدین در رادیو فرهنگ اجرا کردیم. بهترین اجرایی که تا کنون داشته ام ، به نظر خودم کنسرت خیریه ای بود که اردیبهشت ماه برگزار شد .

۷- شما علاوه بر اجرای موسیقی در کنسرت ها با گروه های نمایشی هم همکاری می کنید و به اجرای موسیقی می پردازید . در این مورد توضیحاتی را بیان فرمایید؟

برای اولین بار در سال ۹۱ توسط جناب آقای اسماعیل سخایی و البته به واسطه ی آشنایی با آقای محمودیان برای نوازندگی در نمایش “ناز بانو” (که برای جشنواره ی استانی اجرا می رفت) از من دعوت شد ، و این همکاری باب آشنایی و همکاری های بیشتر با گروه های تئاتر بهبهان شد .

۸- در بهبهان و در سطح کشور به اجرای کدام گروه و یا شخص علاقه دارید؟

در بهبهان علاوه بر پدرم و پسر عمویم ( سید احسان سید) ، به اجرای استاد عزیزم جناب آقای قنبرنسب ، و در سطح کشور به  نوازندگی استادم آقای اردشیر کامکار و همچنین استاد کلهر ، علاقه بسیاری دارم .

۹- یکی از کارهای بسیار جالب شما اجرای کنسرت در حمایت از بیماران خاص و سرطانی بود . از چه زمانی و به چه دلیل به فکر اجرای این کار خداپسندانه افتادید؟

سال ۹۲ بعد از کسب مقام اول در استان اعضای گروه درخواست دادند که این کار را در بهبهان هم اجرا کنیم . یکی از دوستان به اسم آقای چوپانی درخواست کردند که این اجرا را به صورت خیریه برگزار کنیم ، و با موافقت دیگر اعضای گروه این کار اجرا شد .

۱۰- نظر شما در مورد صدور مجوز و یا لغو کنسرت ها در بهبهان چیست؟

صدور مجوز سختی های خود را دارد و برای گرفتن مجوز کنسرت و اجرای موسیقی پیگیری های و دشواری های زیادیدارد . البته خوشبختانه در دولت جدید این مشکلات کمتر شده اما هنوز به صورت کامل برطرف نشده است ؛  این بحث یک بحث کلی است و مختص بهبهان و یا خوزستان تنها نیست . در دیگر برنامه های هنری مانند نمایش و … صدور مجوز بسیار آسان تر از اجرای موسیقی و کنسرت است.

۱۱- نظر شما درباره دعوت از اساتید و نوازندگان برجسته ی کشور به بهبهان چیست ؟

علی رغم نظر مخالف بعضی از دوستانمان ، فکر می کنم که چنین برنامه هایی می تواند موجب مطرح شدن نام بهبهان در فضای موسیقی کل کشور می شود ، و هم اینکه نوازندگان جوان ما وقتی جلوی این بزرگان اجرا می کنند و می نوازند ، هم هنرشان را به نمایش می گذارند و هم اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنند .

۱۲- شغل و کار ، و برنامه های آتی هنری ؟

دوست دارم یک کار ساد و بی دردسری (مثلا کار اداری) داشته باشم که بتوانم بیشتر وقت و انرژی ام را صرف موسیقی کنم ، اما فکر نمی کنم علاقه به موسیقی وقت چندانی برای درگیری های شغلی بگذارد .

به امید خدا در بهمن ماه قرار است به همراه گروه عشاق کنسرتی داشته باشیم ، و همچنین یکی دو برنامه دیگر خواهم داشت ، خارج از بهبهان و احتمالا تهران . آلبومی هم ضبط کرده ایم که امیدوارم تا بهمن ماه آماده و روانه ی بازار شود .

۱۳- سقف آرزوی شما در عرصه ی موسیقی ؟

افق آرزوی ما در موسیقی پیش رفتن از سطح شهرستان و استان و رسیدن به بالاترین سطوح در کشور است. شخصاً ، آرزوی هم نوازی و اجرای مشترک در کنار استاد کامکار را دارم .

۱۴- بهترین و بدترین خاطره ؟

بهترین خاطره ام ، مربوط به مراسم اختتامیه و زمان اعلام نتایج جشنواره ی استانی موسیقی در سال ۸۹ بود . همه ی ما استرس و هیجان بسیار زیادی داشتیم . وقتی نتیجه اعلام شد و ما به عنوان بهترین گروه شناخته شدیم ، سر تا پای وجودمان را شور و شوق وصف ناپذیری فرا گرفت .

۱۵- رفتار و برخورد مردم با شما به عنوان یک همشهری هنرمند چگونه است ؟

رفتار و برخورد مردم همیشه با من از سر لطف و محبت بوده است . شاید تنها سودی که از کار هنری نصیب من شده ، همین رفتار احترام آمیز و دوستانه ی مردم باشد .

۱۶- شما استقبال مردم بهبهان را از کنسرت ها و جشنواره های موسیقی ، نسبت به دیگر شهرهایی که اجرا داشته اید ، چگونه می بینید ؟

شور و اشتیاق و استقبال همشریان عزیزمان از اجراها و کنسرت ها ، واقعاً از شهری مثل اهواز بسیار بیشتر است ؛ این حرف را به تجربه و با دیدن میزان علاقه و استقبال کم مردم اهواز از جشنواره ی استانی می گویم . اگر چنین جشنواره ای در بهبهان برگزار می شد ، قطعاً با سیل علاقه مندان و دوستداران موسیقی مواجه می شدیم .

۱۷- نظر شما در مورد اشعار و موسیقی اصیل بهبهانی چیست؟

بعضی از دوستان انتقاد می کنند که ما موسیقی بهبهانی نداریم در صورتی که ما موسیقی اصیل بهبهانی را در دوران گذشته داشته ایم اما متاسفانه از بین رفته است شواهدی موجود است که نشان دهنده ی غنایی موسیقیایی این خطه در دوران ارگان بوده است.

۱۸- آیا موسیقی بهبهان ، به نسبت سال های گذشته پیشرفتی داشته ؟

بله ،  به نسبت سال های پیش و شهرهای اطراف رشد قابل توجهی داشته و من به آینده ی این هنر در بهبهان بسیار امیدوارم . به طور کلی ، در مناطق جنوبی کشور (به جز شیراز که از دیرباز عرصه ی هنر و موسیقی بوده ) ، موسیقی بهبهان رشد و پیشرفت چشمگیری داشته است .

۱۹- امکانات شهرستان بهبهان و سالن های آن را از نظر فنی و برای اجرای موسیقی چگونه ارزیابی می کنید ؟

متاسفانه از این نظر ، مشکلات بسیاری پیش روی ما قرار دارد . تنها یک سالن خوب و استاندارد وجود دارد ، که آن هم ظرفیت بسیار پایینی دارد .

۲۰- نظر شما درباره ی عملکرد اداره ارشاد در بهبهان چیست ؟

می شود گفت نسبت به دوره های قبل وضعیت بهتر شده ، اما سطح انتظارات و خواسته های هنرمندان بسیار بالاتر از وضعیت و امکانات فعلی است. بخش عمده ی مسائل و مشکلات ما به فضای کلی فرهنگی کشور و سیاست های هنری ای که از بالا تعیین می شوند ، مربوط است . اما ، کافی است تعداد کنسرت ها و تنوع گروه های هنری ای که در شهرهای دور و نزدیک به اجرای برنامه می پردازند را ، مقایسه کنید با بهبهان ، تا با مشکلات و میزان آزادی گروه های هنری در اینجا بیشتر آشنا شوید…!

۲۱- بانوان بهبهانی در عرصه موسیقی در چه سطحی قرار دارند؟

در حال حاضر چند مورد در عرصه خوانندگی و نوازندگی مشغول هستند که در سطح مناسبی قرار دارند و اگر بستر این کار فراهم شود و این بانوان چندسال بر روی صحنه بیایند و اجرا کنند و تشویق شوند مطمئناً بیش از این پیشرفت خواهند کرد.

۲۲- در حال حاضر و با وجود گرو های زیاد در هر زمینه ، یکی از رفتارهای ناشایست تخریب و حذف دیگر گروه ها می باشد. آیا در بین گروه های موسیقی بهبهان هم این رفتارها و تخریب ها وجود دارد؟

متاسفانه تخریب یکی از خصوصیات بسیار بد ما بهبهانی ها است. بله در موسیقی بهبهان هم این رفتارها وجود دارد یکی از دلایل این کارها حسادت می باشد، وقتی توانایی رسیدن به موقعیت های بهتر و بالاتر را ندارند، تصمیم به تخریب افرادی می گیرند که جایگاه والاتری نسبت به آنها دارند.

۲۳- چه صحبتی را با خانواده هایی دارید که می خواهند فرزندان خود را وارد عرصه موسیقی کنند؟این خانواده ها تقریبا با دو مشکل مواجه هستند. اول اینکه امکان دارد موسیقی مانع پیشرفت فرزندانشان در دوران تحصیل شود و دوم اینکه برای آینده شغلی فرزندانشان به نوعی ترس دارند که آنها را وارد این عرصه کنند.

در ایران باید کلیه شرایط ایده آل شود تا مردم بتوانند آزادانه در خصوص ورود فرزندانشان به موسیقی تصمیم بگیرند. در خانواده هایی که شرایط ایده آل می باشد از نظر من حضور فرزندانشان در عرصه موسیقی تأثیر بسیاری در فرهنگ و شرایط آنها می تواند داشته باشد. به نظر من اینگونه نیست ، در تابستان آموزشگاه ها پر می شوند و این نشان می دهد که خانواده ها دیگر ترسی ندارند.

۲۴- یکی دیگر از مشکلات خانواده های کم بضاعت خرید ساز های مربوطه برای کودکان خود است. نظر شما در این زمینه چیست؟

انتخاب ساز برای یادگیری بسیار مهم است ، اگر ساز مناسب نباشد در آموزش و یادگیری شخص اثر منفی دارد مخصوصاً سازهایی مانند ویولون که به صدا درآوردن آن نسبت به دیگر ساز ها سخت تر است.

۲۵- چه انتظاراتی را از مسولین دارید؟

فضا را بیش از این باز کنند و ترس خود را کنار بگذارند ، هیچ ترسی ندارد، زیرا ما که کار غیر قانونی انجام نمی دهیم.  وقتی اهواز و امیدیه که فاصله بسیار کمی با ما دارند آزادی بیشتری را در عرصه موسیقی به هنرمندان می دهند ، چرا مسئولین ما اینگونه نباشند. دلیل این مخالفت ها ترسی است که مسئولین ما بدون دلیل از بعضی افراد دارند که اشتباه است.

۲۶- حرف آخر ؟

ما هیچ سود مادی را در موسیقی بدست نمی آوریم و از مردم خواهشمندم که از لحاظ معنوی بیش از پیش ما را حمایت کنند و موجب دلگرمی ما شوند. ماه ها تلاش می کنیم تا یک برنامه را اجرا کنیم به عنوان مثال از مهرماه تمرین های خود را آغاز کرده ایم برای کنسرتی که قرار است در بهمن ماه اجرا شود، بهترین چیزی که می تواند خستگی این همه تلاش را برطرف کند حمایت و تشویق مردم و علاقه مندان به موسیقی است. تنها شوق ما این است که مردم بیایند و اجرای ما را تماشا کنند.

 

نگارنده: با تشکر از جناب آقای پیروز نامیر که در تهیه این مصاحبه ما را یاری نمودند.

 

آلبوم افتخارات سید امیرحسین سید:

منبع : ماهنامه انجمن اجتماعی فصل مهر شماره ۲۶