آدرس آسمانی آرامش در شهر خداوند در طول تضمین گسترش شعاع اسلام وارج گذاری به بشریت که خون خنده وخیرخواهی در رگهای روح و جان اهل ایمان را به راه می آورد از آغاز آمدن حسن بن علی علیه السلام آن نیاز حدیث حرکت حسن از اراده ی ربانی در حیات انسانهاست که از اسرار اثبات اعلام اولین امان الهی برای ابدیت اسلام انسانیت پناه ، از مسیر صدیقه ی طاهره علیها السلام وامیر مؤمنان علیه السلام در ترجمه ی انا اعطیناک الکوثر است.
پانزدهم ماه اله و شهر نزول قرآن پروردگار رحمان منحصر به فرد ترین آیاتی را به راهنمایی بشر بارید تا هم به بار و بر نشاندن شعر شعور بشریت را امامت دهد و هم جان جلیل محبوب ذات اقدس حق حضرت مصطفی صلی الله علیه و آله را مبارک و میمون مسدام معرفی نماید که یا اهل العالم محمد صلی الله علیه و آله نمی میرد زیرا زهرا علیها السلام دارد و آن بانو محل مهر و موم متن مکتب مولویت محمد رسول الله صلی اله علیه و آله در مولویت علی والله (ع ) و ترجمان سوره ی پرصدای کوثر صعودگاه صدای رسای رسالت با علم ولایت بر قله ی ابدیت است.
لذا امامت امام حسن مجتبی علیه السلام ادامه ی حرکت امامت حق پناه بعد از امیر المؤمنین علیه السلام در پاسداری جان اسلام از هر ستم وسیاهی است.اگر اولین امام با سکوتش سالمت اسلام نور را نگاه داشت ، دومین امام با صلح سالمش صلابت صدای اسلام صدق را صیانت کرد تا آن روز که سومین امام با ستیزسلیمش صحنه ی سازش ناپذیری اسلام ناز با کفر و شرک ونفاق وزیاده خواهی و خیانت کاری ، خشونت گرایی و فریب کاری ، دنائت ودروغ سازی را به تصویر کشد وبا فریاد انی لا اری الموت الا سعاده واللحیاه مع الظالمین الا برما از حریم حیات و حرمت انسان جانانه دفاع کرد اما بیشتر امام مجتبی علیه السلام با نرمش قهرمانانه اش اهمیت ایثار و از خود گذشتگی را راه بازداری بازیگران صحنه های ثروت اندوزی و سیاست سوزی معرفی کرد تا معاویه ها مشغول حاشیه و هوس رانی بمانند و از هجوم بر اصل و اساس مأیوس و منحرف گردند تا سرانجام کوس رسوائی و روسیاهی آنان به صدا آید چرا که سنت جاری حضرت قاصم الجبارین ( شکننده ی زور گریان ) مبیر از ضالمین (نابود کننده ستم کاران) مدرک الحاربین (در یابنده فراریان ) نکال الظالمین ( کیفر دهنده ستمکاران) همین است و این تمیز ترین طنین تار تاریخ تربیت الاهی برای انسانها ست که صدای سقوط ستمگران در سعیر نار را نشان می دهد و خاموشی خفت بار خائنان به حقوق و حرمت انسانها را ثابت میسازد بنابر این غلبه قهر قوانینی چون ایمان و ایثار-جهاد و جبهه داری و نهی از منکر و معروف مرامی-صدق وصبر و حلم و حق مداری بر قدرت شهوت وشکم و شهرت رانی و مال و مقام دنیا پرستان قطعی است.
مع الاوصف اگر نبودند انسانهای فداکار و نوع دوست وحق بانان و بانیان بیان حق تا بلغ ما بلغ که در این رابطه از راحتی و آسایش خویش واز آبرو و حیثیت وحرمت خود و از ثروت مادی و معنوی شان برای حفظ شعله های شوق به زندگی ،در دیگران در جبهه ی مبارزه با جبابره و طواغیت تا سرحد جان جبهه داری کنند امروز هرگز از حق و فضیلت وفضاهای کرامت انسانی خبری نبود.
روی این اصل صدای صلح حضرت امام حسن علیه السلام نفیر نفرت نور در ظلمات غفلت گروهی وغرورگروهی دگر بود که با سرمایه گذاری از حرمت خود با تحمل بارسنگین مظلومیت از تنیدن تور تبهکاران بر تاروپود اسلامیت اسلام عزیز ومسلمانیت مسلمان واقعی جلوگیری کرد.مظلومیتی که سبط اکبر علیه السلام برآن صبوری کرد تا جایی بود که سجاده از زیر پای حضرت کشیدند و در سلام به آن وجود مقدس می گفتند یا مذل المؤمنین ای ذلیل کننده مؤمنان ؟!
واعجبا امامی که امان اهل ایمان ومعرف ومبلغ ومبین حقیقت ایمان ومحافظ مؤمنان است اینگونه بخوانند آن غفلت و غرور در توده های مردم چه غوغائی به پا کرده بود که آن آدرس عزت و آزادگی را ذلت و خواری دهنده مؤمنین بنامد.
اینجاست که بسیار بجا و برجسته می نماید تا ما،درامامت وامام شناسی ازاین تکانه های تاریخی برای ایمنی ازخطرهای افراط و تفریط به معرفت وشناخت خودمان درباره واژه ی مظلوم که به اهل بیت علیهم السلام نسبت میدهیم بیندیشیم تا خیال نکنیم مظلومیت آن خوبان درگاه خداوند متعال مخصوص آن زمانها بود والآن نیست پس مربوط به گذشتگان است و اگرامروزهم مظلومیتی برای آل علی علیهم السلام است صرفأ در این است که مثلأ قبورچند امام مارا گروهی افراطی تخریب کرده اند وبا اینکه ائمه محبوب شیعه را ناجوانمردانه به شهادت رساندند و یا بیشتر مواقع مراسم موالید و قتل آنان کم رنگ است اگر چه اینها از ظواهرمظلومیت اهل بیت علیه السلام است لکن ظلم به حضرات معصومین علیه السلام در حقایق دیگری است وآن از جمله اینست که ازآنان دم بزنیم ولی دستورات زندگی سازشان را نپذیریم. دم از دوستی شان بزنیم و با دشمنانشان دوستی بگیریم .به مراسم مربوط به آن هادیان الهی ( میلادوشهادت ) صبغه ی مادی و دنیوی بزنیم وبیشتربخواهیم خودمان را راضی نگاه داریم تا اینکه راه و روش وسیره و سنت زندگی آموزشان را بیاموزیم ( این مظلومیت نیست ؟! )
تنها واگذاشتن ائمه ی معصومین علیهم السلام در امامت شان و عدم تأسی به صفات مصفا و بی توجهی به خواست و فراخوان تکامل بخششان در امور گوناگون مادی ومعنوی ، وپاگذاشتن روی رأی و نظرات نورانی آنان از دردناک ترین و کلیدی ترین مصادیق مظلومیت تاریخی و رائج حضرات معصومین علیم السلام است . واگذاشتن هدایت های بی همتای اهل بیت علیهم السلام در غربت و تنهائی کتابها و کتابخانه ها یعنی بستن کتاب نجات از هر نار و نکبتی خود از خطرناک ترین مضامین مظلومیت اولیاء پروردگار رحمان است .
اینکه هر کس بخوابد و ودر خواب ببیند هیأتی درست کرده یا در بیداری ببیند کجاها و کسانی هیأت مذهبی دارند پس او هم هیأت بپا کند ( ولی توجه نکند این اقدامات مسئولیت شرعی و قیامتی دارد که باید پاسخ گو بود ) گاهی از روی لج بازی و ….دو هیأت سر و پا کنند و برای تشویق چند نفر بیشتر از ابزار شام و اهداء اشیاء استفاده شود و در عین حال نخوت ها وغیبت کردن ها و تهمت زدن ها و حسدها و حرص ها و دو روئی ها وحق خوری همچنان رو به فزونی باشد در حالی که خواست خدائی ائمه ی معصومین علیهم السلام مصونیت جامعه اسلامی و شیعیان از این آفات و آسیب های رفتاری و فرهنگی و خانوادگی و اجتماعی است ( این نشان مظلومیت اهل بیت علیهم السلام از طرف ماست )
اگر بناست ما از امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام و دیگر امامان بزرگوار علیه السلام دم بزنیم و باز به هر بهانه و بهائی دست ها دروغ بنویسد و زبانها دروغ بگوید و دلها دروغ گویان و دروغ نویسان را دوست داشته و بپذیرد. این خود برخورد و دهن کجی به فرهنگ پر فروغ حجت های حق شعار پروردگار عالم و دامن زدن به مظلومیت آل الله علیهم السلام و کماکان دست و پازدن در ظلمات زندگی است.
باید دست دروغ و دغل – فریب و فسادو فسق – خواب و خیال و خیانت و خرافه ها – شیطنت و شیاطین – ریب و ریا و رفتارهای رخوت آور- سالوسی ها و سودجوئی ها ومریدسازی های مادی را از ساحت قدس مجالس و هیئت های مذهبی و نیز حوزه ی اندیشه و فکرو عمل قطع شود تا هرکس به خود اجازه ندهد تحت عنوان توسل به پیشوایان معصوم علیهم السلام مجلس و هیأتی بپا کند وپرچم پاکی ها را با افکار دنیا زدگانه اش به دست بگیرد و میکروفن مکتب مبارزه با این مفاسد را به دهان دین ناشناس و دین ناسپاس خود نزدیک سازد که این هم همجنان به مظلومیت رهبران عصمت و عزت نشان علیهم السلام می افزاید پس باید به هوش بود که نکند ما در دعاها و زیارت ها بگوئیم
(اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذالک ) ومعاذالله خودمان ناخواسته یا ظالم به آنان باشیم یا به ظالمین در حق آل محمد علیهم السلام کمک کنیم .باید دید و دانست اصلی ترین و اساسی ترین هدف از ایجاد مراکز دینی و فضاهای مذهبی و بزرگداشت سالروز میلاد و شهادت آل مرتضی علیهم السلام برای احیاء امر اهل بیت علیهم السلام و ترویج فضائل آن ذوات نورانی و تشویق خود و دیگران در حشرو نشر معنوی با اولیاء الهی و تحقق حیات طیبه ء دنیوی و عیش راضیه ی اخروی است در واقع بنده شدن ما برای پروردگار عالمیان و پاسخ گوی همگان به ندای ناز یا ایها الذ ین منوهائی است که در قرآن آمده است.موفقیت همه ی هدایت طلبان کوی دلدادگی به حق از راه ولایت و تلاشگران ترویج اسلام و لائی و احیاء گران فرهنگ فرخنده ی فرج آل محمد علیهم
به قلم : شیخ غلامرضا شاه عفو
