۵ شهریور که مصادف است با بزرگداشت محمدبن زکریای رازی و روز داروساز است. عزیزانی که بی شک نقش بسزایی را در جامعه ایفا می کنند علی الخصوص در زمینه درمان بیماران. ضمن تبریک این روز به تمامی داروسازان عزیز، تصمیم گرفتیم به همین مناسبت به سراغ یکی از داروسازان و خیرین عزیز بهبهانی برویم که در حال حاضر ساکن شهر کامیاران از توابع استان کردستان می باشند و در زمینه خود خدمات فراوانی را در این شهر انجام داده اند. ایشان در سال ۸۶ به این شهر منتقل شدند و در همان سال، اولین داروخانه ی شبانه روزی در شهر کامیاران را افتتاح نمودند. شما عزیزان را به خواندن این مصاحبه دعوت می نمایم:
لطفاً بیوگرافی خود را بیان فرمایید
با نام و یاد خدا اینجانب فردین کرم دوست (کرم نسب)متولد سال ۱۳۴۹ در محل ابوعلی هستم، دوران ابتدایی خود را در مدرسه اسفند و دوران راهنمایی را در مدارس شهید نحوی و شهید جوانمردی سپری کردم و برای گذراندن دوران دبیرستان به مدرسه شهید بخردیان رفتم و بعد از آن هم دوران دانشگاهی و دکترای داروسازی خود را دردانشگاه اصفهان سپری کردم
نمرات شما در دوران تحصیل چگونه بود؟
نمرات من در دوران تحصیل علی الخصوص در دوران دبستان و راهنمایی متوسط رو به پایین بود و تنها درسی که نمرات خوبی را از آن کسب می کردم، ریاضی بود. مشوق اصلی من در این زمینه یکی از دبیران ریاضی به نام مرحوم آقای فتح اله کرم بود، در یکی از مقاطع تحصیلی تصمیم به ترک تحصیل گرفتم و ایشان که از این موضوع مطلع شده بودند به شدت مخالفت کردند و به پدر من گفتند که این دانش آموز ذهن خوبی دارد و نباید ترک تحصیل کند و من هم به احترام ایشان بود که تحصیل را ادامه دادم (روحشان شاد و یادشان گرامی باد)
رتبه شما در در کنکور به چه صورت بود؟
اینجانب از سهمیه رزمندگان استفاده کردم و در بین حدوداً ۱۵۰۰۰ داوطلب رتبه ۳۷۴ را کسب کردم
این روزها در اکثر سایت های استانی و محلی کردستان از شما به عنوان یک خیر نام برده می شود، کمی در خصوص این کار انسان دوستانه و خداپسندانه توضیح دهید؟ به چه دلیلی و از چه زمانی به فکر این کار افتادید؟
شهر کامیاران در استان کردستان یکی از شهرهایی می باشد که از لحاظ مالی و امکانات بسیار ضعیف می باشد، داروخانه سینا واقع در بیمارستان این شهر را به مزایده گذاشتند و به لطف خداوند در مزایده پیروز شدم. زمانی که مکان داروخانه را مشاهده کردم بسیار کوچک و نامناسب بود از طرفی هم تصمیم داشتند این مکان را به قسمت سی تی اسکن اختصاص دهند و از من درخواست کردند که این مکان را تحویل دهم و مکان دیگری را برای داروخانه در نظر بگیرم، از لحاظ قانونی می توانستم این درخواست را قبول نکنم و در همان مکان داروخانه را راه اندازی کنم، اما چونکه تجهیز بیمارستان به سی تی اسکن یک کار عام المنفعه و به نفع اهالی منطقه بود این مکان را تحویل دادم و اعلام کردم که در صورت امکان زمین مناسبی را در اختیار ما بگذارند که با هزینه شخصی ساختمان مناسبی را برای داروخانه این بیمارستان و در حمایت از مردم این شهر احداث کنم، به پیشنهاد مسئولین بیمارستان قطعه زمین کوچکی به این منظور در اختیار ما قرار داده شد که طی مدت ۳۵ روز این ساختمان با زیر بنای ۸۵ متر و با هزینه ای بالغ بر ۵۰۰ میلیون ریال در حمایت مردم عزیز کامیاران بصورت کاملاً شخصی و با گرامی داشت یاد و خاطره برادر شهیدم سردار غلامحسین کرم نسب ساخته و به این بیمارستان اهدا شد.امیدوارم با این کار خدمت کوچکی را به مردم عزیز کامیاران انجام داده باشم.
دیگر برنامه های شما در خصوص کارهای خیریه علی الخصوص در بهبهان چیست؟
اینجانب از دوران کودکی وقف حضرت عباس بوده ام، سال گذشته که به کربلا مشرف شده بودم به یکی از نابینایان این منطقه قول دادم که مکان مناسبی را در ستون ۷۰۰ این مسیر بسازم که متاسفانه تا کنون شرایط لازم برای این کار محیا نشده است. متاسفانه تجربه و اطلاع لازم برای چگونگی انجام این کار(چگونگی ارسال مصالح ساختمانی لازم، چگونگی اعزام و وضعیت نیرو های کارگری برای ساخت این مکان و …) را ندارم. همینجا از دوستانی که تجربه و اطلاع لازم در این زمینه را دارند خواهشمندم با مشاوره و راهنمایی های خود کمک رسان ما در این کار باشند. به پیشنهاد جناب آقای مراحی تصمیم گرفتیم که در مرز شلمچه یا دو خوابگاه مجهز و یا یک درمانگاه صحرایی را برای زائران عزیز احداث نماییم که البته در این خصوص مقرر شده است دیداری را با فرماندار امیدیه داشته باشم که در صورت امکان با همکاری یکدیگر این کار را انجام دهیم. و اما در خصوص شهرستان بهبهان به دنبال تاسیس یک درمانگاه خیریه و یا تعاونی هستم که به یاری خداوند عواید حاصل از این درمانگاه را در زمینه های مختلف و به صورت خیریه هزینه کنم، متاسفانه تا کنون زمین مناسبی را جهت ساخت این درمانگاه بدست نیاورده ام و اما باز هم تلاش خواهم کرد مکانی مناسب را بدست بیاورم که با این کار هم خدمت کوچکی را به همشهریان عزیزم انجام داده باشم و هم یاد و خاطره شهید سردار غلامحسین کرم نسب را زنده نگاه دارم.
جناب آقای دکتر در حال حاضر بزرگترین مشکل شما در زمینه شغلی چیست؟
الحمدالله در حال حاضر مشکل خاصی را ندارم، از نظر بنده مشکلات در دست خود انسان می باشد و می بایست شخصن آن را بر طرف کند، اگر بخواهد به این مشکلات دامن بزند و آن را گسترش بدهد وضعیت بدتر و بدتر خواهد شد. در این زمینه بهترین راه حل اینست که با تمامی افراد و شرکت ها و … که در ارتباط با ما هستند تعامل داشته باشیم.
همانگونه که مطلع هستید ۵ شهریور را به عنوان روز داروساز نامگذاری کرده اند. نظر شما در این خصوص چیست؟
در وحله اول این روز را به همه همکاران عزیزم تبریک عرض می کنم. امیدوارم داروسازان عزیز فقط و فقط به فکر کسب سود و مال اندوزی نباشند، متاسفانه متاسفانه متاسفانه شغل پزشکی را به عنوان یک شغل تجاری و اقتصادی در نظر گرفته اند، همکاران عزیز چه عمومی و چه تخصصی نباید شغل مقدس پزشکی را به عنوان یک شغل تجاری و اقتصادی در نظر بگیرند البته در این زمینه می توان گفت تا حدودی خود مردم هم مقصر هستند چونکه توقعات نسبت به پزشکان را افزایش می دهند و اگر پزشکی برای انجام کاری به آنها مراجعه کند هزینه بیشتری را نسبت به سایرین دریافت می کنند و یا اینکه تا اسم پزشکی بر سر زبان می آید بلافاصله از نوع پوشش و مدل ماشین و دیگر مسایل شخصی او سوال می کنند و با این کار خود به خود پزشکان را به سمت مسائل مادی و اقتصادی هدایت می کنند و موجب می شوند که همکاران عزیز از اصالت اصلی خود فاصله بگیرند.
پیشنهاد و صحبت شما با جوانان و دانشجویانی که میخواهند وارد این حرفه شوند چیست؟
فردی که می خواهد وارد رشته پزشکی شودباید در درجه اول علاقمند خدمت به مردم باشد و همانگونه که انتظار دارد با او رفتار شود با دیگران رفتار کند، اما اگر می خواهد برای کسب سود و منفعت شخصی وارد این کار شود راه اشتباهی را انتخاب کرده و بهتر است در این خصوص تجدید نظر کند. ما انتظار داریم که افراد خادم وارد این کار شوند و از طرفی هم خداوند نتیجه این خدمت و تلاش را در زندگی آنها قرار خواهد داد، بدون اغراق می توان عرض کرد در سطح کشور از محدود داروخانه هایی هستیم که با زدن برچسب جداگانه ای، پر خطر بودن دارو و یا محل مناسب برای نگه داری دارو را به بیماران گوشزد می کنیم، درست است که بر روی بروشور دارو و یا جلد آن دمای مناسب نوشته شده اما بیشتر مردم به این نکات توجه نمی کنند و ما با چسباندن برچسب مجدداً این نکات را گوشزد می کنیم.
حرف آخر ؟
امیدوارم هیچ شخصی گرفتار دارو و درمان نشود، همه مردم در سلامتی کامل باشند و به همدیگر خدمت کنند و این را بدانند که کار نیک هیچگاه از بین نخواهد رفت و بهترین کار اینست که همه در زمینه و تخصص خود به جامعه خدمت کنیم.
