سالها نوشیم و گفتیم و فریاد کشیدیم. بارها و بارها شعر پر درد زنده یاد سید محمد سید را زمزمه کردیم که ” گفتری ای شهره نبکارن” اما چه سود؟! انگار نه انگار. حس عجیب آب در هاون کوفتن را داریم. بهبهان، فلاک بار تر از گذشته می شود هر روز. دیگر دلمان نمی آید نام روستا را هم به بهبهان خطاب کنیم چرا که حداقل روستا قانون خاص خودش را دارد اما بهبهان چه؟! مثلا روستاها یک جاده خاکی دارد که تکلیفش روشن است و انتظار از جاده خاکی به همان میزان خاکی بودنش است ولی بهبهان چه، آسفالتش موج روی موج، چنان ضربتی به خودروها وارد می کند که همه آرزوی خاکی بودن خیابان های بهبهان را دارند. (بیشتر…)