آنچه از این مقوله استفاده می شود، ترک روال خمودی و کم کوشی است و جدیت در تغییر بنیادی کنش های زندگی جمعی تا حصه ای از شأن اهل بهبهان را زنده کنیم. طریق جاری که برجا مانده از تدابیر غیر مردمی گذشته است، تأثیر تخریبی خود را در عمق و رویه ی رفتار عمومی آشکار کرده است. اینک شاید نتوانیم ادعا کنیم که بهبهان به صورت شاخص دارای ارزش های منحصر به فرد یا حتی خاص این محدوده جغرافیایی است. اینک شاید وقت آن رسیده است که تفکر کنیم که چرا به دست ضعیف تر از خود به سختی درافتاده ایم و حاصل تجربه ی این ناخواسته ها فقط یک برون فکنی ناهمگونی است که گاه همه ی کم کوشی خود را به سقف دنیا تف می کنیم. هم اینک که از زمان نیز عقب مانده ایم جای تدبر دارد که رواج اندکی از انبوه آثار زیستی مخصوص بهبهان چرا؟ (بیشتر…)