دیر زمانی نیست که توفیق اجباری شامل حال سید صدرالله آقامیری شد و از منجلاب مدیریت و سکان داری شهرداری بیمار بهبهان رهایی یافت،تا شورائیان با فراغ بال بیشتر مسیر اشتباه را طی طریق کنند تا در ذهن کسی حتی به رویا تداعی نشود که این سامان سر سامان دارد؟!
اینک پس از عبور از کوچه ی باریک مدیریت شهری در سایه ی خفقان جاری شورای شهر خود را برای محکی بی بدیل دیگر آماده ساخته تا بار دیگر حماسه ای دیگر در انتخاب شهردار خلق کنند؟!
نقطه ابهام از دیدگاه نگارنده آنجا تجلی می یابد که پروسه انتخاب شهردار با چاشنی احساسات و لابی های گروهی عجین شده و هیچ رنگ و بویی از کار کارشناسی بر سر این انتخاب حساس احساس نمی شود.بی شک شورائیان شهر نیک میدانند که دیگر فرصت سعی و خطا به پایان رسیده و هم اینک در فصل حساس شکوفایی و بلوغ اندیشه و اجماع گروهی قرار گرفته اند.تهی از لطف نیست که این گرانمایگان بدانند این آخرین نیزه ی عملی آنها برای شکار لحظه های آبادانیست.برای تنویر ذهن مخاطبان چند سوالی هر چند چالشی از شورائیان محترم پرسیده خواهد شد،به این امید که بتوانند در مقام پاسخ قرار بگیرند:
1)اعضای محترم شورای شهر بهبهان توضیح بفرمایند برای انتخاب شهردار شایسته بهبهان از چه متر و ترازی استفاده کرده اند؟
2) اعضای محترم شورای شهر بهبهان توضیح بفرمایند پس از استعفای شهردار قبلی چند کارگروه و جلسه برای رصد کردن مشکلات و کار کارشناسی جهت رفع موانع موجود برقرار کردند؟
3) اعضای محترم شورای شهر بهبهان توضیح بفرمایند برای شهردار آینده چه بستر و جایگاهی را مهیا کرده اند که شهردار بعدی بتواند به سرعت سکان داری کند؟
4)اعضای محترم شورای شهر بهبهان توضیح بفرمایند در این مدت به چه میزان تلاش کرده اند که شیب صعودی بدهی را منفی کنند؟
5 )اعضای محترم شورای شهر بهبهان توضیح بفرمایند ……………………………………………………………………….
بی شک سوالات که از حضور مخاطبان گذشت تنها گوشه ای از خیل عظیم سوالات مطرح شده در ذهن مخاطبان بود ولی در ادامه مقاله سعی می شود به صورت پارامتری با مسائل روبرو شویم. شورای شهر بهبهان سخت در اشتباه است اگر گمان کند که با انتخاب شهرداری هر چند توانمند مشکلات شهرداری حل خواهد شد.شهرداری که بیمار است که از اقبال بد بیماری مهلک بی مدیریتی را با خود یدک می کشد.بهبهان بیش از آنکه به شهرداری توانمند نیازمند باشد به ایده ها و بازنگری های عمیق حوزه شهری محتاج است.نگارنده این اطمینان را حاصل خواهد کرد که اگر همین امروز کل بدهی های شهرداری بهبهان را به مرز صفر برسانیم سال آینده در همین تاریخ باز هم شهرداری بهبهان مقروض و فلاکت زده خواهد بود.دلیل اصلی عدم پیشرفت بهبهان نیاز مالی و ریالی هرگز نخواهد بود بلکه سوءمدیریت و کارشکنی و موجه نبودن ساختارهای اداری و عدم توانایی کارکناناین نهاد حساس می باشد.به عبارتی دیگر شهرداری بهبهان بیش از اینکه از نگاه سخت افزاری رنج ببرد در نرم افزارهای مدیریتی جدا” دچار مشکلات فاحش می باشد.
هنوز شهرداری که یک قرن شهر شدن را بر سردرب ورودی خود آذین بسته است دارای سیستم بایگانی سنتی است که آن هم مرهون دوران قاجاریه است.هنوز بروکراسی اداری که از نگاه عقلای علم مدیریت به مثابه سدی در مقابل پیشرفت و انعطاف ذهنی کارکنان است، در رگ های این شهرداری جاری و ساریست.متاسفانه شهرداری بهبهان به عنوان قلب تپنده و بزرگترین بنگاه اقتصادی شهر نگاهی اقتصادی به مسائل ندارد که همین نگاه در طول سالیان متمادی شهرداری را منجلاب فساد و تباهی کشانده است. برای احترام به حوصله و وقت مخاطبان سخن را کوتاه خواهم کرد و به چند سطری بسنده خواهم کرد به این امید که مورد توجه قرار گیرد.
شورای محترم شهر بهبهان قبل از آنکه به فکر انتخاب شهرداری موجه باشد ابتدا ساختارها را تصحیح و بعضا” تسطیح کند که شهردار آینده را مهمان منجلاب و باتلاقی زیبا نکنند.دوستان شورایی وقت برای انتخاب شهردار در حاشیه ی زمان خواهید داشت اما فرصت اصلاح ساختارها بس تنگ است.برای رضای خدا شهردار را با احساسات و شور و حماسه به میدان نفرستید که بازهم تراژدی تلخ انتخاب را به کاممان تلخ کنید.
در پایان گفتار از شهردار آینده بهبهان عاجزانه خواستاریم که قبل از قبول مسئولیت با خود سخت اندیشه کند که در سایه ی40میلیارد تومان بدهی شهرداری چه کاری از دستش بر خواهد آمد.شهردار آینده بهبهان نیک میدانم و میدانی هر چند شناگری ماهر باشی طوفان تو را با خود خواهد برد و من میمانم و تکه های ویرانه شهر تو!!!!!!!
دویدنِ بی‌پایانِ یکی نقطه بر قوسِ دایره.
تا کی؟
باز باید بیدار شوم، بشنوم، ببینم، باور کنم.
باز باید برای ادامه‌ی بی‌دلیلِ دانایی تمرینِ استعاره کنم.
همه برای رسیدن به همین دایره از پیِ دایره می‌دوند
