6 اردیبهشت 1403
از سال ۱۳۹۱
Gold scale

یک خبر تاسف بار // شکایت دانشکده علوم پزشکی بهبهان از نشریه امید جنوب !

رسالت خبرنگار چیزی نیست جز انتشار حقایق جامعه که گاهی بر بسیاری از مردم پوشیده می ماند . مسلما مسئولین اگر یک عمل کوچک در راستای وظیفه ذاتی خود انجام دهند بلافاصله آن را در بوق و کرنا کرده و شق القمرش جلوه میدهند ، اما اشتباهات بزرگ و فاحش خود را نه تنها اصلاح نمیکنند بلکه اگر کسی آن را بازگو کرد به خیال خودشان میتوانند مورد سرزنش قرار دهند .
بد نیست نام خبرنگار را سفیر حقیقت بدانیم که وامدار هیچکس نیست و در رگهایش خون مردم جاریست. دیوار خبرنگار از همه کوتاه تر ولی منشش از بسیاری بلند تر است . آنچه که میداند حقیقت است را می نویسد و میگوید و مطمئن است که جایی این امید است که معضلی اصلاح شود .
در همین راستا نشریه امید جنوب حقایقی را منتشر کرد تا شاید تلنگری باشد بر بی نظمی در بهداشت عمومی . خبری که واقعه ای را شرح داد که با سلامت مردم ارتباط مستقیم داشت .

در روزنامه نوشته شده بود چرا زباله های عفونی در طبیعت رها شده اند !!!!؟؟؟ چرا مسئولین بی توجه هستند ؟؟چرا بیمارها از شرایط نامساعد مراکز درمانی و بیمارستانی رنج میبرند ؟؟
نه تنها این تذکرات ثمر نداشت بلکه با روشهایی که دوستان خبرنگار خوب میدانند چیست مورد بی مهری نیز قرار گرفتند !!!!! ولی غافل از اینکه درست در زمانی که دستورالعمل های ابلاغی از مقام معظم رهبری حضرت آیت اله خامنه ای در راستای حفظ منابع محیط زیست به دستگاه های متولی بهداشت ابلاغ گردیده بود ، در کمال ناباوری دانشکده علوم پزشکی بهبهان از نشریه امید جنوب شکایت می کند!
این شکایت چه معنایی می تواند داشته باشد جز اینکه خبرنگار ساکت شو . ادعای دانشکده علوم پزشکی ما را مصمم تر کرد تا بر حقایق پافشاری بیشتری کنیم . سری اول در فروردین ماه ۹۴ رها سازی زباله های عفونی در کنار بهشت رضوان بود و این بار در ماه گذشته و در پارکی در مرکز شهر . آیا این جز بی تدبیری و عدم نظارت عده ای از دست اندرکاران است که به چنین فاجعه هایی منتهی میشود؟؟؟
براستی مقصر واقعی خبرنگاریست که برای سلامت شهروندانی که آنها را خانواده خود میداند دست به انتشار چنین خبری زده تا مسئولین را آگاه سازد یا کسانی هستند که اشتباه می کنند و حاضر به پذیرش اشتباه هم نیستند ؟؟؟
وظیفه خبرنگار تنویر افکار عمومیست . خبرنگار برای انتشار حقیقت از کسی اجازه نمیگیرد چرا که قانون حامی اوست .
در فرض محال خبرنگار با ادعاهای واهی و اتهامات کذب محکوم شد آیا کسانی که جان و سلامت مردم برایشان پشیزی ارزش ندارد مقصر نیستند . ؟؟؟
نه دوستان، خدا جای حق است و ناظر بر احوال همه . فمن یعمل مثقال ذره خیر یره و من یعمل مثقال ذره شر یره .
خبرنگار با مردم است و مردم با خبرنگار . مسئولی که از انتشار خبری انتقادی واقعی هراس دارد دلش برای مردم نخواه سوخت .

    واقعا جای تاسف داره ، جناب اقای دکتر زارع زاده تمام مشکلات بهداشت شهر حل شده فقط همین مطلب نشریه مونده ؟؟؟؟
    الان ما در رابطه با بهداشت عمومی مردم مشکل نداریم ؟ یه سری به دستشویی های بخش جراحی بیمارستان شهید زاده بزنید شاید از شکایتتون صرف نظر کردین ، بعد از ظهرها پیاده فاصله فلکه بیمارستان تا داروخانه فارابی رو طی کنید ببینید این بوی تعفنی که ازسمت بیمارستان میاد چطور سیستم تنفسیتون رو مورد نوازش قرار میده ، اونوقت تشریف ببرید شکایت کنید از اون نشریه و خبرنگارش …..
    در اخر هم تشریف ببرید محل تخلیه زباله های بیمارستانی رو یه نگاهی بندازید بعدش برید شکایت کنید که شاید خبرنگار و مدیر مسِئول نشریه رو اعدام کردن که دیگه کسی جرات نکنه به ساحت مقدس شما توهین کنه
    اینقدر اوضاع بده که اگر بخوایم همه رو تیتر هم بکنیم میشه مثنوی ۷۰ من ……..
    حالا بفرمایید شکایت کنید ……..

    “طبل تو خالی صداش همیشه بیشتره” مثلی شایسته و به جا در شرح حال و روز عملکرد دکتر زارع رییس علوم پزشکیست. دکتر زارع بیش از این اسباب رنج مردم شهر را مهیا نکن.

    خطاب به دکتر زارع : نام تو را ” دکتر” یدک می کشد وای به روزی که بگندد نمک/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک سال پیش